همکاري و همافزايي ميان رييس جمهور و مجلس در انتخاب افراد ميتواند به يک کابينه کارآمد و مؤثر منجر شود. بنابراين، دقت و بررسي عميق در انتخاب نهايي وزراي پيشنهادي ضروري به نظر ميرسد، بهويژه در زمينه وزارت راه و شهرسازي که تأثير مستقيمي بر زيرساختهاي کشور دارد.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، انتخاب وزير راه و شهرسازي يک رويداد مهم در سياستگذاري و برنامهريزيهاي کلان کشور است. اين وزارتخانه نه تنها مسئوليت تأمين زيرساختهاي حمل و نقل و مسکن را بر عهده دارد، بلکه نقش ويژهاي در توسعه پايدار شهري و روستايي نيز ايفا ميکند. در اين راستا، دولت چهاردهم بايد با انتخاب آگاهانه به چالشها و مسائل پيش روي اين حوزه پاسخ دهد و راهکارهايي براي بهبود شرايط موجود ارائه نمايد.
براين اساس کميته انتخاب وزير راه و شهرسازي دولت چهاردهم، 10 نفر را براي تصدي اين پست معرفي کرده است که در اين ميان، عباس آخوندي، پيروز حناچي و فرزانه صادق مالواجرد به ترتيب بيشترين امتياز يا راي را در کارگروه انتخاب وزير راه و شهرسازي کسب کردهاند.
بعد از اين سه نفر، محسن هاشمي، محمد سالاري، محمد اسلامي، محسن پورسيدآقايي، عبدالکريم حسينزاده، هوشنگ بازوند، سعيد محمدزاده افرادي هستند که واجد صلاحيت براي تصدي مسووليت وزارت راه و شهرسازي شناخته شدهاند.
بررسي سوابق و عملکرد سه گزينه اصلي وزارت راه وشهرسازي
عباس آخوندي
براساس نتايج غيرمنتظره رايگيري، عباس آخوندي به عنوان نفر نخست در ليست کانديداهاي وزارت راه و شهرسازي معرفي شده است. او در سال 1336 در نجف اشرف متولد شد.
آخوندي پيشتر از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷ در دولتهاي يازدهم و دوازدهم به عنوان وزير راه و شهرسازي فعاليت کرده است. متاسفانه، ارزيابيها نشان ميدهد که عملکرد او در اين دوره از سوي بسياري از مردم ضعيف و غيرقابل قبول ارزيابي شده است. ناتواني در توليد مسکن کافي، عدم کارآمدي در مديريت خانههاي خالي و همچنين مشکلات در تنظيم بازار مسکن، از جمله انتقاداتي است که به کارنامه وي وارد شده است.
با توجه به سوابق غيرقابل قبول آخوندي، ميتوان با قاطعيت بيان کرد که او در طول مدت وزارت خود، به جاي ايجاد فرصتهاي اقتصادي، ظرفيتهاي بالقوه براي رشد اقتصادي را با بيتدبيري خود هدر داده است. در شرايطي که اقتصاد ايران به رشد و اشتغال زايي درونزا نيازمند است، آخوندي مانع از دستيابي به اين اهداف مهم شد. در حالي که او ميتوانست با توليد سالانه حداقل يک ميليون و هشتصد تا دو ميليون واحد مسکوني، رشد اقتصادي دورقمي را براي کشور رقم بزند، اما در اين زمينه نيز غفلت کرد. وي در آن زمان افتخار خود را عدم افتتاح حتي يک مورد از واحدهاي مسکن مهر مي دانست.
ناتواني آخوندي در مديريت خانههاي خالي نيز فشار زيادي بر بخش مسکن کشور وارد آورد. بررسي تجربيات کشورهاي موفق در تامين مسکن نشان ميدهد که ابزارهايي نظير ماليات بر خانههاي خالي و ماليات بر خانههاي دوم و ديگر املاک، به عنوان ابزارهايي کارآمد تحت مديريت بازار مسکن بهرهوري داشتهاند. اما بيکفايتي آخوندي در اين زمينه و عدم توانايي او در مديريت اين حوزه بيش از پيش نمايان است، به نحوي که او حتي از پيشبرد کوچکترين اقدام براي تصويب قانون ماليات بر خانههاي خالي سرباز زد.
سوءمديريت آخوندي به حدي بود که با هر سال افزايش ميزان وام مسکن و کاهش نرخ بازپرداخت، تنها موجب تحريک تقاضا شد. اين واقعيتي بديهي است که در اقتصاد، زماني که تقاضا افزايش يابد و عرضه به ميزان کافي پاسخگو نباشد، نتيجهاي جز افزايش قيمت نخواهد داشت و در اين مورد به وضوح ديده ميشد که آخوندي هرگز به اين اصل اقتصادي توجهي نداشت. کارنامه او نشان ميدهد که با جلوگيري از عرضه و توليد مسکن و تحريک تقاضا به همراه ناتواني در مديريت سوداگري، بازار مسکن را به حال خود رها کرده و کشور را با چالشهاي جدي مواجه کرده بود.
پيروز حناچي
پيروز حناچي، متولد سال 1343 است. او مدرک کارشناسي ارشد معماري خود را از دانشگاه تهران دريافت کرده و سپس دکتراي تخصصي خود را در حوزه معماري، مرمت شهري و باززندهسازي شهرهاي تاريخي نيز از همين دانشگاه اخذ نموده است.
حناچي در تاريخ ۲۲ آبان ۱۳۹۷ به عنوان شهردار تهران منصوب شد قبل از اين سمت نيز بهعنوان معاون شهرسازي و معماري شهرداري تهران و در دولت يازدهم، معاون شهرسازي و معماري و دبير شوراي عالي شهرسازي و معماري وزارت راه و شهرسازي، عباس آخوندي، فعاليت کرده بود.
گفته مي شد وي در روزهاي پاياني فعاليت خود و در حالي که کمتر از ۵۰ روز به عمر کاري خويش در شهرداري تهران داشت با ايجاد تعهدات جديد مالي سعي داشت تا خزانه شهرداري را خالي تحويل شهردار بعدي دهد.
پيروز حناچي اگرچه فردي آکادميک بود اما عملگرا نبود و در آخر هرگز نتوانست نام نيکي از خود در شهرداري تهران بر جاي بگذارد. وي که وزيدن باد را چاره رفع آلودگي کلان شهر تهران ميدانست براي ديگر طرح هاي خيالي ديگرش نيز همين اندازه بي برنامه بود.
البته ناگفته نماند که طرح هايي همچون پادگان 06 ، ماجراي باغ ولنجک، نوسازي بافت هاي فرسوده، زباله سوز هاي اهدايي پکن و موارد اينچنيني در زمان تصدي ايشان يا به سرانجام نرسيد و يا تعين تکليف نشد و يا در نهايت براي اذهان عمومي روشن نگرديد.
فرزانه صادق مالواجرد
فرزانه صادق مالواجرد، متولد سال 1355 و فارغ تحصيل رشته شهرسازي يکي از گزينههاي مطرح براي تصدي وزارت راه و شهرسازي است. وي در ۲۷ دي ماه ۱۳۹۷ توسط محمد اسلامي وزير اسبق به سمت معاون شهرسازي و معماري منصوب شد و سال پيش در پي انتشار نامه هايي از ايشان در کميسيون ماده 5 از سمت معاونت شهرسازي و معماري وزارت راه و شهرسازي کنار رفت.
فرزانه صادق مالواجرد پس از برکناري از سمت معاونت شهرسازي و معماري در مرداد ماه 1402 از سوي مهرداد بذرپاش، وزير راه و شهرسازي کنوني به عنوان مشاور در امور شهرسازي و معماري منصوب شد. وي پيش از آن نيز از مديران کل اين معاونت بوده و دبيري شوراي عالي شهرسازي و معماري ايران را نيز در کارنامه کاري خود دارد.
به گزارش دانا؛ در پي بيانات مقام معظم رهبري در نشست با نمايندگان مجلس شوراي اسلامي، موضوع انتخاب وزراي کارآمد و متعهد به جمهوري اسلامي بيش از پيش اهميت يافته است. مقام معظم رهبري بر ويژگيها و معيارهاي ضروري براي افرادي که قرار است در عرصههاي اقتصادي، فرهنگي، و سازندگي کشور مسئوليتهاي کليدي را بر عهده بگيرند، تأکيد کردند. اين ويژگيها شامل امانتداري، صداقت، تقوا، و تعهد عميق به اصول جمهوري اسلامي است.
يکي از نکات محوري در بيانات مقام رهبري، ايمان و نگاه مثبت به آينده است. ايشان تصريح فرمودند که افرادي که به افقهاي تاريک مينگرند و اعتقاد دارند که عملي امکانپذير نيست، نميتوانند بار مسئوليتهاي سنگين را بر عهده بگيرند. اين بيان نشاندهنده اهميت خودباوري در مديريت و تصميمگيريهاي کليدي است.
همچنين، براي مديران و وزراي منتخب، عدم برخورداري از سابقه سوء، اشتهار به صداقت و پاکدستي و نگرش ملي از ديگر معيارهاي ضروري به شمار ميرود. اين ويژگيها علاوه بر اينکه ثبات و اعتماد عمومي را به همراه دارند، به بهبود شرايط اقتصادي و اجتماعي کمک خواهند کرد.
انتخاب درست وزرا يک مسئوليت مشترک ميان رئيسجمهور و مجلس است. اين همکاري و همافزايي در انتخاب افراد ميتواند به يک کابينه کارآمد و مؤثر منجر شود. بنابراين، دقت و بررسي عميق در انتخاب نهايي وزراي پيشنهادي ضروري به نظر ميرسد، بهويژه در زمينه وزارت راه و شهرسازي که تأثير مستقيمي بر زيرساختهاي کشور دارد.
بهطور کلي، انتخاب وزيري با تجربه و کارآمد نه تنها ميتواند به بهبود شرايط کنوني کمک کند، بلکه به ايجاد يک چشمانداز روشن براي توسعه کشور و مديريت بهينه شهرها منجر خواهد شد. اين انتخاب ميتواند نقش تعيينکنندهاي در شکلدهي به آينده راه و شهرسازي کشور ايفا کرده و مسير پيشرفت را هموار سازد.