به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، زهرا نويد در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعي پايگاه خبري تحليلي «
جهانبين نيوز»، اظهار کرد: تک‌فرزندي اين روزها از سوي بسياري از زوجين انتخاب شده است و عواملي مانند توان مالي، اشتغال مادر و ازدواج در سنين بالا از مهم‌ترين دلايل اين انتخاب هستند.
وي تصريح کرد: مردم معمولا تک‌فرزندها را با صفاتي مانند خودخواه و لوس مي‌شناسند و اين افراد بيشتر مورد قضاوت افراد جامعه قرار مي‌گيرند.
اين مشاور خانواده عنوان کرد: تصور بيشتر مردم بر اين است که اين بچه‌ها در بزرگسالي با مشکلات ارتباطي و سازگاري مواجه هستند و اين موضوع تحت عنوان «سندروم تک‌فرزندي» شناخته مي‌شود.
نويد گفت: خانواده‌هاي داراي تک‌فرزند در واکنش به پيشنهاد آوردن فرزند دوم دلايل کليشه‌اي را مطرح مي‌کنند و به خيال خود دلايل منطقي هم در اين زمينه دارند.
وي بيان داشت: اين در حالي است که بعد از گذشت چندين سال تفکر افراد تغيير مي‌کند و اين موضوع مي‌تواند براي والدين رخ ندهد اما فشارهاي روحي و رواني زيادي را براي تک‌فرزندها به دنبال دارد.
اين روانشناس يادآور شد: بسياري از خانواده‌هاي تک‌فرزند يا کساني که تمايل به تک‌فرزندي دارند تصور مي‌کنند توانايي تربيت بيشتر از يک بچه را نداشته يا هر دو والد به دليل اشتغال زمان کافي براي اين کار را ندارند.
نويد گفت: بر خي از اين والدين بر اين گمان هستند که از نظر اقتصادي نمي‌توانند بار مالي دو فرزند يا بيشتر را به دوش بکشند، اما اين در حالي است که معايب و مشکلات ناشي از تک‌فرزندي به مراتب بيشتر است.
وي مهم‌ترين مشکلات موجود در بحث تک‌فرزندي را مربوط به گذر زمان و بزرگ شدن تک‌فرزندها عنوان و خاطرنشان کرد: تک‌فرزندها عموما زماني که بزرگ مي‌شوند بايد از پدر و مادر خود و همسرشان به تنهايي مراقبت کنند و اين مغاير با تحمل يک انسان براي حمايت و مراقبت از سالمندان است.
اين مشاور خانواده ادامه داد: يک خانواده با آرزوهاي بسيار يک فرزند را بزرگ مي‌کنند و امکانات بسياري در اختيارشان قرار مي‌دهند و در سالمندي انتظار تمام و کمال از آن‌ها دارند.
نويد تاکيد کرد: عموما تک‌فرزندها مهارت‌هاي کمتري ياد مي‌گيرند و يا اينکه ديرتر به برخي از مهارت‌ها مي‌رسند، چون احساس نياز به بسياري از توانايي‌ها ندارند، يا در سنين رشد مهارت‌ها را ديرتر ياد مي‌گيرند، اما در چندفرزندي بچه‌ها مهارت‌ها را از يکديگر ياد مي‌گيرند.
وي بيان داشت: اين در حالي است که در خانواده‌هاي چندفرزند توجه پدر و مادر از يک فرزند برداشته مي‌شود و کودک مجبور است کارهاي خود را انجام دهد، همچنين رقابت بين بچه‌ها ايجاد شده و از همين رو در خانواده‌هاي پرجمعيت بچه‌ها در کنار هم رشد مي‌کنند و در رقابت با هم انگيزه حرکت و رشد مي‌يابند.
اين روانشناس يادآور شد: اين در حالي است که تک‌فرزندان بيشتر احساس خستگي دارند و اگر مهارتي دارند، انگيزه کمتري براي اجراي آن خواهند داشت.
نويد افزود: استرس بين تک‌فرزندان‌ها بالاتر است چون والدين مدام نگران اين فرزندان هستند و اين اضطراب را به فرزندان نيز انتقال مي‌دهند.
وي يکي ديگر از عوامل بلوغ زودرس را در بين تک‌فرزندها ارتباط فرزندان با افراد بزرگ‌سال دانست و عنوان داشت: تک‌فرزندها دائما با والدين در اتباط هستند و اين موضوع مشکلات بسياري را براي فرزندان به دنبال دارد.
اين مشاور خانواده اضافه کرد: در خانواده‌هاي چندفرزندي حمايت‌گري فرزندان از همديگر بالا است و حتي بعد از فوت والدين فرزندان تنها نبوده و حامي يکديگر هم در زمينه مالي و هم در زمينه عاطفي هستند.
انتهاي خبر/1026ج