در حالي که کشاورزان چندين ماه را تلاش مي‌کنند تا زمين را آماهد کرده، محصول را کشت و آبياري و نگهداري کنند تا در فصل برداشت، هزينه‌هاي زندگي خود را تامين کنند، ولي متاسفانه شرايط آنگونه‌اي که کشاورزان مي‌خواهند پيش نمي‌رود.

کشاورزان بردخوني هر ساله با صدها اميد و آرزو فصل کشت را با ميليون‌ها تومان هزينه آغاز مي‌کنند اما در فصل برداشت که چشم انتظار رسيدن محصول و نتيجه زحماتشان هستند با کاهش قيمت آرزوي آنان نا اميد مي‌شود و باز مانند گذشته قرض و بدهکاري و غم به سراغشان مي آيد.

هرچند که مسئولان بارها و بارها براي رفع اين مشکل کشاورزان وعده داده‌اند ولي هنوز هم راه حل اساسي در اين زمينه اتخاذ نشده است و مشکلات از سالي به سال دگير منتقل مي‌شود و البته افزايش هم مي‌يابد.

محصولاتي که دور ريخته مي‌شوند

کشاورزي از روستاي شهنياء گفت: انتظار داشتيم امسال بهتر از پارسال باشد که با شروع فصل برداشت اين محصول روي دست ما مانده و دغدغه کشاورزان اين است که محصول آنها خريداري نمي‌شود يا به قيمتي بي ارزش به فروش مي رسد.

علي شهنيايي افزود: به راستي چرا ما هر ساله شاهد چنين اتفاقي در بخش کشاورزي و نقش بر آب شدن تلاش‌هاي کشاورزان هستيم که اينگونه نتيجه کار و زحمت يک ساله آنان به هدر مي رود و بدون خريدار مي ماند و دور انداخته مي شود.

هر ساله نگران فروش محصول هستيم

فرد ديگري گفت: اگر وضعيت کشاورزي و محصولات کشاورزان مديريت شود و براي صادرات آن اقدام اساسي صورت گيرد شايد کمتر چنين حوادث و نتايج زيانباري  را ببينيم.

احمد مغداني نيز گفت: ما که اين شغل را داريم هر ساله نگران فروش محصول هستيم و اگر برنامه ريزي مناسبي بود اينچنين نمي شد و باز به انتظار سال بعد مي نشينيم و به دليل اينکه شغل ديگري نداريم به ناچار سراغ کشاورزي را انتخاب مي کنيم و باز قصه تکراري و پرغصه هميشگي برايمان تداعي مي شود.

هزينه‌هايي که جبران نمي‌شود

کشاورز ديگري اظهار داشت: خيلي از کشاورزان منطقه مجبورند وام هاي کلان از بانک ها دريافت کنند و متاسفانه پس از پايان فصل کشت چاره اي جز رفتن از شهر و ديار خود ندارند چون قادر نيستند قسط وام خود را پرداخت کنند.

وي افزود: شايد دلالان بيشترين سود را از محصول کشاورزان مي برند و کشاورزان که در هر هکتار حدود ۳۵۰ ميليون ريال هزينه کرده اند منفعتي از کار خود نمي برند و حاصل کارشان زيان است و بس.

سطح زير کشت رعايت شود

مسئول جهاد کشاورزي بخش بردخون نيز گفت: در زمينه فروش گوجه و پايين آمدن قيمت مسئله اصلي که بايد کشاورزان مد نظر داشته باشند سطح زير کشت است و تا زماني که کشاورزان عزيز اصرار به کشت در هکتارهاي بالا داشته باشند مشکل حل نخواهد شد.

حديث بحريني افزود: با وجود  تاکيد جهاد کشاورزي براي کاهش سطح زير کشت که علاوه بر افزايش مصرف آب و کاهش ذخاير زير زميني و پايين رفتن آب چاه ها مي شود، موجب افزايش محصول در بازار مي شود اما کشاورزان همچنان به کشت هاي ۲۰ و ۳۰ هکتار و بالاتر اصرار دارند که با عرضه بيشتر از تقاضا در چندين استان شاهد افت قيمت هستيم.

کشاورزان به کاشت ديگر محصولات بپردازند

وي اضافه کرد: مسئله ديگر کشت تک محصولي گوجه  فرنگي است که  اگر کشاورزان به کشت محصولات ديگري مثل سير، پياز ، کلم، فلفل و ساير سبزيجات و صيفي جات در کنار کشت گوجه روي بياورند کاهش قيمت يک محصول با افزايش قيمت محصول ديگر جبران مي شود زيرا  کشاورز تا ۳۵ ميليون تومان در هر هکتار هزينه مي کند و بايد محصولش را با قيمت بالايي به فروش برساند که هزينه ها جبران شود و به سود دهي برسد.

بحريني ادامه داد: مي توان هزينه ها را کاهش داد و کشاورز به جاي استفاده از سموم و کودهاي گران با چند راهکار ساده مي تواند هزينه ها را  کاهش دهد که در قدم اول آزمون خاک است اما به دليل بعد مسافت و نبودن آزمايشگاه خاک‌شناسي در شهرستان ديّر، کشاورزان  براي انجام آزمون مشکل دارند و معمولا انجام نمي دهند.

مسئول جهاد کشاورزي بردخون ابراز داشت: آزمون خاک مساله مهمي است که مي تواند از مصرف بي رويه کود جلوگيري کند و  با ضد عفوني کردن خاک بويژه به وسيله اشعه خورشيد در روش سولاريزاسيون خاک عاري از بيماري و علف هرز شود و هزينه هاي بعدي را کاهش دهد و مسئله مهم ديگر کود دهي قبل از کشت است که معمولا انجام نمي دهند.