به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار، امين مختاري روانشناس و آسيب شناس اجتماعي در گفت و گو با
خبرنگار زنگ خبر گفت: هرچه پيشتر آمده ايم و بخصوص با ظهور فضاي مجازي در سالهاي اخير، کمتر شاهد بازي کودکان در کوچهها هستيم و بچهها ديگر تمايل چنداني به بازيهاي گروهي مبتنيبر مهارتهاي بدنيشان ندارند و اعتقاد عمومي بر اين است که کودکان دهه شصت و قبل از آن، بيشتر از حالا بچگي ميکردند.
وي افزود: نسلهاي قبلي در سنين کودکي خود براي پر کردن زمان خالي و اوقات فراغت، بيشتر به بازيهاي دسته جمعي در حياط و کوچه و همچنين بازيهايي که بر پايه مهارتهاي بدني بود، رو ميآوردند.
مختاري گفت: با توجه به دشواري کنترل فضاي مجازي و ورود انواع و اقسام اطلاعات متفاوت به اين حوزه، نظارت بر محتواي اين شبکه ها بسيار سخت است از اين رو مي بايد نهادهاي متولي با اتکا به نظرات نخبگان اجتماعي و فرهنگي نقشي درخور براي به حداقل رساندن صدمات احتمالي ايفا کنند.
وي با بيان پيامدهاي منفي کاربري در شبکه هاي اجتماعي بيان داشت: پيامدهاي منفي کاربري در شبکه هاي اجتماعي براي کودکان و نوجوان به مراتب بيش از بزرگسالان است و شبکه هاي مجازي کودکان و نوجوانان را از زندگي واقعي دور کرده و وارد فضايي غير حقيقي مي کند.
مختاري افزود: اين موضوع فرايند جامعه پذيري و ديگر مسايل مربوط به حيات اجتماعي کودکان و نوجوانان را با مخاطره رو به رو خواهد ساخت.
اين روانشناس افزود: فضاي مجازي مثل تمام وسايل ارتباط جمعي جنبههاي مثبت و منفي دارد و استفادهي نادرست از آن ميتواند نيروي پويا و کارآمد کشور به ويژه کودکان و نوجوانان را تهديد کند، از عمدهترين تأثيرات منفي فضاي مجازي ميتوان در قالبهاي رفتاري از بحران هويت، عدم رشد مهارتهاي اجتماعي، سوءاستفادههاي جنسي، اعتياد به اينترنت و نيز صدمات جسماني نام برد.
وي بيان کرد: کودکان فکر مي کنند در دنياي مجازي به دليل احساس ناشناس بودن، در مقابل رفتار هاي نامناسب خود هيچ گونه مسئوليتي ندارند در حالي که آنها نبايد فراموش کنند که در مقابل رفتار و اعمال خود پاسخگو هستند.
مختاري گفت: سبک زندگي ديجيتالي بزرگ ترها، تأثير زيادي در سبک زندگي ديجيتالي و حتي سبک زندگي واقعي کودکان در دنياي پيرامون دارد، والديني که صبح تا شب مشغول اينترنت و چت و گوشي هوشمند خود هستند، اين رفتار را بايد در کودکان و نوجوانانشان نيز، انتظار داشته باشند. چرا که کودکان و نوجوانان، در سنين اوليه رشد، بيشترين سطح تأثيرپذيري را از رفتار بزرگ ترها به خصوص والدين خود کسب ميکنند.
اين کارشناس مطرح کرد: کودکان و نوجوانان به خصوص در دوران بلوغ که مرحلهي شکلگيري هويت آنهاست و همواره به دنبال کشف ارزشها و دروني کردن آنها هستند، با اينترنت و حجم گسترده، حيرتانگيز و گوناگون اطلاعات مواجه ميشود و ناچار هويت خويش را در اين دنياي مجازي جست و جو ميکنند و بدين سان ممکن است برخي و شايد تعداد زيادي از کودکان و نوجوانان راه را در اينترنت گم کرده و دوران هويتيابي خويش را بيش از پيش با بحران سپري کنند.
وي با بيان اينکه استفاده از کامپيوتر و اينترنت براي کودک و نوجوان مان بايد همراه با قانونمندي باشد تاکيد کرد: والدين بايد به فرزندان خود ياد بدهند که اجازه چه فعاليتهايي را با کامپيوتر و اينترنت دارند و از چه فعاليتهايي بايد به دور باشند.
مختاري خاطرنشان کرد: خانواده ها بايد با ايجاد سرگرمي هاي مناسب سني، آموزش ها و بازي هاي منطبق با طيف سني کودکان و نوجوانان، بايد امکانات نشاط و سرگرمي فرزندان خود را فراهم کنندو رسانه ها و نهادهاي متولي نيز موظف هستند با واقع بيني در زمينه فناوري هاي جديد، بسترهاي لازم فکري، فرهنگي و آموزشي را براي خانواده ها و کودکان و نوجوانان فراهم آورند.
وي يادآور شد: در راستاي حل مشکلات حوزه فضاي مجازي و کودکان، خانوادهها خود بايد اطلاعات را افزايش داده و رفتار صحيح را انجام دهند.