به گزارش شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ هادي محمدي در يادداشت روزنامه جوان نوشت:
دو طرف اساسي که همواره در رؤياپردازي‌هاي خود، براي سلطه منطقه‌اي، چشم اميد خود را در براندازي تروريستي – تکفيري در سوريه عراق قرار داده بودند، اردوغان و نتانياهو بودند. انصافاً و براساس اطلاعات دقيق، هر دو نفر هر چه مي‌توانستند با زير پا گذاشتن تمامي خطوط قرمز و محرمات اخلاقي، ديني و بين‌المللي، در سوريه يا در عراق به اجرا گذاشتند و پس از ۵/۶ سال از بحران‌سازي، مداخله‌گري و جنگ‌افروزي، در بدترين شرايط خود به سر مي‌برند، بدون توجه به يک ارزيابي که اساس شکل‌گيري تروريسم تکفيري در منطقه را به صهيونيست‌ها مرتبط مي‌کند،ولي تأکيد مي‌کنيم که مقامات اسرائيلي همواره با هيجان از ارتباط و ادامه خدمات به هزاران داعشي و القاعده‌اي و ارتش حر سخن گفته‌اند و بسياري از اوقات نيز براي تقويت آتش تروريست‌ها در قنيطره با توپخانه و موشک به ارتش سوريه حمله کرده‌اند.
گزارش ويژه دبير کل سازمان ملل هم تأکيد کرد که فقط در دو ماه گذشته بيش از ۱۶ ارتباط نزديک بين صهيونيست‌ها و گروه‌هاي تروريستي و به ويژه القاعده (النصره) در اين مناطق برقرار شده است. آخرين وضعيت اسرائيل اين است که ليبرمن گفت دلمان مي‌خواهد بشار نباشد ولي قادر نيستيم آن را عملي کنيم. اردوغان که خواب نماز در مسجد اموي دمشق را ديده بود، همچون کاسه داغ‌تر از آش با تروريست‌هاي داعش و النصره و احرار و دهها گروه ديگر که زير نظر آنها بودند، رفتار کرد و حتي به فروشنده نفت سرقتي سوريه و عراق براي داعش تبديل شد و هزاران خدمات پزشکي، تسليحاتي، مالي و جذب نيرو و ... را به آنها ارائه کرد تا نصيبي داشته باشد ولي امروز حتي جايگاهي کمتر از کردهاي شمال سوريه از نگاه امريکا دارد. مي‌دانيم و صد البته اردوغان هم مي‌داند که به جز دهها چالش داخلي و انزواي خارجي از سوي امريکا و اروپا و عرب‌هاي حاشيه خليج فارس،در سوريه و عراق هم با دست‌هاي خالي روبه‌رو است و ادامه سياست‌هاي فعلي به پيچيده‌تر شدن اوضاع ترکيه منتهي مي‌شود.
بهترين پنداندوزي براي اردوغان اين است که از بحران قطر و عربستان آنچه بايد را بياموزد و ترکيه را در نوبت بعدي از سوي آل سعود و امارات و امثال آنها بداند که بايد تحقير و دشنام و پرخاش و اتهام آنها را تحمل کند. از ابتداي بحران‌هاي مصنوعي سوريه و عراق هم معلوم بود که اردوغان و اخواني‌ها پياده‌نظام وهابي‌ها و تکفيري‌ها شده‌اند و در پايان ماجرا هم کنار گذاشته خواهند شد، کما اينکه در يمن، به حزب اصلاح از سوي سعودي‌ها يا اماراتي‌ها هيچ امتيازي داده نخواهد شد. اگر پرخاش و عصبانيت اردوغان براي اتهام‌زني به ايران و توصيف‌هاي عجيب و غريب وي پايان يافته، به اين مسئله فکر کند که چگونه بايد از اين باتلاق که ترکيه و اخوان را اسير وهابي‌ها و آل سعود کرده نجات دهد.موضوع ساده‌اي است حساب و کتاب و برنامه خود را ازآنها جدا کنيد و اگر بهتر نگاه کنيد، مي‌توانيد آينده بهتري در کنار امپراتوري فارسي داشته باشيد و اردوغان و خانواده‌اش مي‌دانند که خيرخواه‌تر از ايران پيدا نخواهند کرد.