اصلاحطلبان چند ماه قبل به زعم خود مسئلهاي به نام املاک نجومي را در شهرداري تهران مطرح کردند اما بعداً مشخص شد که پاي يک «دروغ نجومي» در کار است و هيچ فساد سازمانيافتهاي هم اثبات نشد.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، روزنامه اعتماد در مطلبي به قلم «جواد دليري» سردبير اين نشريه که با عنوان «رقيب اصلي روحاني کيست: رئيسي يا قاليباف؟» پرداخته است:
«قاليباف اين بار با سه هدف وارد صحنه انتخابات شده است: اول آنکه مناظره هاي سال ۹۲ را جبران مافات کند و با روحاني تسويه حساب کند، حتي اگر پيروز ميدان نباشد. دوم آنکه حمله کند تا مسايل شهرداري تهران مطرح نشود و سوم اينکه حاميان اصولگرايش را متقاعد کند که فقط اوست که مي تواند در برابر رقيب تاب بياورد و از شکست نهراسد. زيرا او مي داند نجابت رييسي نمي تواند مناظره هاي ۸۸ را براي احمدي نژاد و مناظره ۹۲ را براي شهردار بازتوليد کند. به اين ترتيب قاليباف جنگي داخلي را در ميان اصولگرايان راه انداخته تا نظر آنها را براي کنارگذاشتن رييسي و جا انداختن خود جلب کند و در اين کارزار رقيب اصلي حسن روحاني شود. او اين را مي خواهد چه پيروز انتخابات باشد چه بازنده. اما برنده اين رقابت درون جناحي هر که باشد، حسن روحاني کار سختي براي رقابت با او پيش رو نخواهد داشت!»
*از ۳ ادعاي مطرح شده درباره قاليباف مورد اول (جبران مافات مناظره ۹۲ با روحاني) امريست که هيچ دليلي بر اثبات آن وجود ندارد و سردبير اصلاحطلب روزنامه اعتماد در واقع اقدام به ذهنخواني کرده است.
کاري که اصلاحطلبان همواره خود را منتقد شماره يک آن قلمداد کرده و در اظهارات خود تأکيد ميکنند که بايستي با «فَکت» و دليل سخن گفت.
مورد دوم (حمله براي عدم طرح مسائل شهرداري تهران) نيز با اشکالات فلسفي مواجه است.
به اين معني که طرح يا عدم طرح مسائلي که اصلاحطلبان در اشاره به مسئله «فساد» ميگويند در شهرداري تهران وجود دارد؛ ربطي به انتخابات ندارد و نهادهاي ذيربط، دستگاههاي نظارتي و حتي فعالان اجتماعي و رسانهاي در هر برههاي قادر به طرح اين مقولات هستند.
(کما اينکه اصلاحطلبان چند ماه قبل به زعم خود مسئلهاي به نام املاک نجومي را در شهرداري تهران مطرح کردند اما بعداً مشخص شد که پاي يک «دروغ نجومي» در کار است و هيچ فساد سازمانيافتهاي هم اثبات نشد)
از طرفي اگر واقعاً سازمان تحت امير قاليباف و ذيل نظر شوراي شهر تهران مشحون از فساد باشد، مناظره و حتي حمله هيچ کمکي به قاليباف نخواهد کرد و اصطلاحاً مشت طرف مقابل قاليباف پُر خواهد بود و لذا نبايد ترسي از رفتارهاي انتخاباتي قاليباف داشت!
درباره مورد سوم هم ميتوان به تحليلگر حق داد که چنين نظري داشته باشد. اگرچه هيچ فکت يا اظهار نظري از جانب قاليباف و حتي نزديکان مبرّز وي در اين زمينه وجود ندارد و نويسنده روزنامه اعتماد هم ترجيح داده دليلي بر صحبتهاي خود ارائه نکند...
نگاهي به اين اظهارات همچنين اثباتگر اين معناست که جريان سياسي خاص پس از مطرح شدن پخش مناظرات غيرزنده نامزدهاي انتخاباتي، طبيعتا به رفتارهايي مثل ذهنخواني از نامزدهاي رقيب و اظهار ادعاهاي اثبات نشده روي خواهد آورد.
مشرق