به‌منظور حفظ و احياي فضاهاي تاريخي موجود، فقرزدايي از پهنه‌هاي تاريخي و ايجاد امنيت اجتماعي به واسطه جلب مشارکت مالکان اماکن يادشده توسط مديريت يادشده با مشارکت و همکاري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان و ساير مراجع ذي‌ربط نسبت به ايجاد انگيزه‌هاي اجتماعي و اقتصادي در استفاده بهينه از فضاها و اماکن تاريخي موصوف و نيز اعمال نظارت مناسب بر نحوه استفاده از اماکن تاريخي يادشده نياز به قانون‌گذاري و توجه بيشتر مسئولان استان است چراکه اين بناها اسناد هويتي ما را تشکيل مي‌دهند و جزء ميراث بشري محسوب مي‌شوند.
به گزارش
پايگاه خبري پيرغار به نقل از
جهانبين نيوز؛ شايد بتوان استان چهارمحال و بختياري را در غناي آثار تاريخي جزء چند استان برتر در کشور دانست آثاري که همواره براي استان‌ها، ظرفيتي عظيم جهت نمايان کردن عقبه تاريخي و فرهنگ غني آن استان به شمار رفته و در همه استان‌ها براي جذب توريست که خود پويايي اقتصاد استان را به همراه دارد به اين آثار تاريخي توجه بسياري مي کنند آنچه رئيس جمهور در اولين سفر تبليغاتي خود به اين استان به‌عنوان آشکارترين مشخصه استان چهارمحال و بختياري از آن نام بردند بحث توريسم بود که ظرفيت تبديل شدن به يکي از بزرگترين کانون‌هاي توريستي کشور را دارد اين در حالي است که آنچه چندي است در گوشه و کنار استان شنيده مي شود بي‌توجهي مسئولين به ظرفيت‌هاي تاريخي و توريستي است که در اين ميان نقش ميراث فرهنگي استان و شهرداري و شوراي شهرها از ديگر ارگان‌ها و سازمان‌ها بيشتر به چشم مي‌خورد.
ميراثي همچون اتاق آئينه شهرکرد که با قدمتي ۱۴۰ ساله اکنون با نياز به مرمت و بازسازي بخشي از اين تاريخ استان در بي‌توجهي مسئولين در حال نابودي است ظرفيتي که گفته مي‌شود اگر در يکي از استان‌هاي همجوار چيزي به مراتب کم‌اهميت‌تر از اين بناها وجود داشت بارها اين ظرفيت را مکاني براي جذب توريست و رونق بخشي به بازار اطراف اين مکان تبديل مي‌کردند.
اکنون جاي اين سوال است که مسئولان فرهنگي جز در به فعليت رساندن اين ظرفيت‌ها وظيفه‌اي دارند؟ آيا جز اين است که با ترغيب مسافرين و توريست‌ها در سفر به استان، اين استان از بن بست اقتصادي خارج مي‌شود و به راحتي مي‌توان در اين ميان به جذب سرمايه فکر کرد و با سرمايه‌گذاري معضل بيکاري را نيز بهبود بخشيد؟ اين در صورتي است که مسئولين استان فارغ از سياسي‌کاري و پرداختن به مسائل حاشيه‌اي اولويت‌هاي استان را شناسائي کرده و در جهت تقويت نقاط قوتي مانند آثار تاريخي و فضاي غني طبيعي که در استان‌ها کمتر ديده مي‌شود به خارج کردن اين استان از محروميت کمک کنند.
در اين ميان نکته‌اي که جاي تامل دارد اين است همواره سهم استان ما از بودجه‌ها و اعتبارات کشور بسيار ناچيز و اندک بوده و هست که بخشي از اين موضوع بخاطر ضعف برخي مسئولين در ارائه طرح‌هاي کلان و کارشناسي شده در جذب بودجه موردنياز جهت پيشرفت و تعالي و خارج ساختن اين استان از زمره استان‌هاي محروم است، بي‌توجهي به عقبه تاريخي و آنچه از اين استان براي نسل‌هاي آينده به يادگار مي‌ماند جز سرزنش آيندگان و سرخوردگي دلسوزان فرهنگ و هنر اين استان را در پي نخواهد داشت.
معرفي آثار و ابنيه‌هاي تاريخي براي گردشگران امري ضروري است. درباره‌ي جذب مشارکت بخش خصوصي در حفظ و احياي اماکن تاريخي شهرها هم مي‌توان به اين نکته اذعان داشت که حضور بخش خصوصي در جريان حفاظت و مرمت ابنيه‌ها و اماکن تاريخي موضوعي است که شهرداري‌ها مي‌توانند براي اين مهم فضاي مناسبي فراهم کنند.
حاصل کلام آنکه به‌منظور حفظ و احياي فضاهاي تاريخي موجود، فقرزدايي از پهنه‌هاي تاريخي و ايجاد امنيت اجتماعي به واسطه جلب مشارکت مالکان اماکن يادشده توسط مديريت يادشده با مشارکت و همکاري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان و ساير مراجع ذي‌ربط نسبت به ايجاد انگيزه‌هاي اجتماعي و اقتصادي در استفاده بهينه از فضاها و اماکن تاريخي موصوف و نيز اعمال نظارت مناسب بر نحوه استفاده از اماکن تاريخي يادشده نياز به قانون‌گذاري و توجه بيشتر مسئولان استان است چراکه اين بناها اسناد هويتي ما را تشکيل مي‌دهند و جزء ميراث بشري محسوب مي‌شوند. بنابراين مرمت و حفظ اين آثار به طبيعي‌ترين و ماندگارترين شکل ممکن، هنري است که دلسوزي توام با درايت مسئولان را مي‌طلبد.