تنها کساني که از اين رفتارهاي حزبي و جناحي در آموزش و پرورش آسيب مي‌بينند دانش‌آموزاني هستند که به اميد تحصيل و تعيلم و تربيت به آموزش و پرورش پناه آورده‌اند، رفتارهاي جناحي و حزبي و سياسي سرنوشت و آينده فرزندان اين ملت را نشانه گرفته است.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از
جهانبين نيوز؛ چندي پيش در آستانه انتخاب وزير آموزش و پرورش وقتي فخرالدين احمدي دانش آشتياني از سوي رئيس جمهور به عنوان وزير پيشنهادي آموزش و پرورش به مجلس معرفي شد، نگراني‌ها از سياسي شدن فضاي آموزش و پرورش افزايش يافت شنيده‌ها حاکي از آن است که در اين دولت گاها تا تعويض مديران مدارس ابتدايي غيرهمسو با دولت نيز پيش رفته است.
فضاي علمي تربيتي که برخي با بنگاه‌هاي سياسي اشتباه گرفته‌اند اکنون و با نزديک شدن به ايام انتخابات صحنه زد و و خورد و تسويه حساب سياسي شده است.
چند روز پيش خبري مبني‌بر تغيير ناگهاني جعفر علي ضيايي رئيس آموزش و پرورش ناحيه 2 شهرکرد و جايگزيني خانم پروانه ارزانش به جاي ايشان به گوش رسيد.
ضيايي در طول مديريت سه ساله خود در پست رياست آموزش پرورش ناحيه دو با وجود شناخت نيازهاي آموزش و پرورش و مديريت قوي و کارآمدي که داشت علاوه‌بر ارتقاء معدل کل ناحيه و ارتقاء رتبه در کشور، مقام اول در هر سه سال در بين نواحي هفده‌گانه آموزش و پروش استان را نيز کسب کرده بود. اين در صورتي است که با وجود چنين کارنامه درخشاني ايشان تا بازنشستگي تنها 6 ماه فاصله داشت و از حکم رياست چهار ساله ايشان نيز يک سال باقي مانده بود.
به گفته مطلعين اين تغيير تنها در عرض 48 ساعت و به صورت کاملا ضرب العجلي صورت گرفت حال جاي سوال اينجاست که اگر هدف از اين تغيير اصلاح و کارآمدتر کردن سيستم بوده است چرا فردي کم سابقه و بدون پيشنه و شناخت از اين ناحيه را براي مديريت انتخاب شده است تا کي بايد شاهد بازي مديران آموزش و پرورش که مجري تحصيل و پرورش دانش آموزان آينده‌ساز اين ممکلت هستند در صحنه معادلات سياسي باشيم!؟ آيا جز اين است که ناحيه 2 شهرکرد بواسطه موفقيت‌ها و تلاش‌ها نه‌تنها از طرف جناب مديرکل تقدير نشد که اين ناحيه نيز دچار برخي تبعيض‌ها و تحريم‌ها شد.
آيا جز اين است که دولت تدبير و اميد در آغاز با شعار شايسته‌سالاري راي مردم را به خود جلب کرد و آيا اين است نتيجه اعتماد مردم به دولتي که بايد جايگاه نخبگان باشد نه غوغاسالاراني که دردي از مردم دوا نمي‌کنند.
تنها کساني که از اين رفتارهاي حزبي و جناحي در آموزش و پرورش آسيب مي بينند دانش آموزاني هستند که به اميد تحصيل و تعيلم و تربيت به آموزش و پرورش پناه آورده‌اند رفتارهاي جناحي و حزبي و سياسي سرنوشت و آينده فرزندان اين ملت را نشانه گرفته است.