عدم رغبت و تمايل برخي زوجين جوان به فرزندآوري از معضلات و چالش هايي به شمار مي رود که اثرات و تبعات مخرب آن کانون خانواده و به تبع بافت جمعيتي جامعه را تحت الشعاع قرار مي دهد.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار، فرزندآوري عامل بقاي نسل، رشد استعدادها، پويايي نيروي انساني و اقتدار جمعيتي محسوب مي شود و در فقدان و خلاء آن علاوه بر به خطر افتادن کانون و نظام خانواده،بافت جمعيتي جامعه نيز با چالش ها و نارسايي هايي مواجه مي شود که اثرات و تبعات مخرب آن،بعضا در حوزه ها و عرصه هاي کلان و ملي کشور نمود و ظهور پيدا مي کند.
در طول ساليان گذشته،سياست هاي کنترل جمعيت و تشويق به فرزند کمتر،زندگي بهتر از تصميمات غلط و اشتباهي بود که باعث برخي تغييرات در نظام جمعيتي کشور شد،امري که اخيرا به دفعات و کرات از سوي کارشناسان و صاحب نظران مورد بحث و بررسي قرار گرفته است.
فارغ از برخي سياست هاي کلان کشوري در گذشته که به نوعي مي توان از آن به عنوان محاسبات و ارزيابي هاي غلط ياد کرد،برخي از عوامل ديگر نيز در کاهش ميل زوجين به فرزند آوري موثر بوده است.
مصطفي رازيني،جامعه شناس و آسيب شناس مسائل اجتماعي در گفت و گو با
خبرنگار گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران جوان،در نقد و بررسي اين پديده اظهار داشت:اساسا فرزند يکي از ستون ها و پايه هاي اصلي انسجام و تحکيم بنيان خانواده محسوب مي شود که در خلاء و فقدان آن،خانواده با فراز و نشيب هاي غير قابل پيش بيني و خسران آوري از منظر اجتماعي،فرهنگي و روحي و عاطفي روبرو خواهد شد.
وي افزود:هراس از پذيرش مسئوليت فرزند،يکي از دلايل موثر در شکل گيري اين بي ميلي و بي رغبتي زوجين به فرزند آوري محسوب مي شود.
جامعه شناس و آسيب شناس مسائل اجتماعي عنوان کرد:هراس و بي ميلي مذکور خود معلول عوامل ديگري است که بخش اعظم آن به مسائل اقتصادي باز مي گردد.
وي افزود:هزينه ها و مخارج سنگين زندگي،عدم کسب درآمد کافي براي تامين الزامات مادي و اقتصادي،مخارج سنگين پزشکي و به تبع آن هزينه هايي که از دوران طفوليت تا نوجواني و حتي جواني براي خانواده و والدين ايجاد مي شود از نمونه مواردي به شمار مي رود که در کاهش انگيزه فرزند آوري نقش بسزايي ايفا مي کند.
رازيني عنوان کرد:در کنار مورد فوق،تزلزل موقعيت شغلي، بي ثبات بودن آن و معضل بيکاري و برخي محدوديت ها در توزيع فرصت هاي شغلي از ديگر عواملي است که در ظهور و بروز چنين ذهنيتي در ميان زوجين بي تاثير نيست.
*تشويق و ترغيب به فرزندآوري مستلزم پشتيباني ارگان‌هاي ذيربط است
مرضيه شکوهي،محقق و پژوهشگر حوزه اجتماعي در گفت و گو با
خبرنگار گروه اجتماعي باشگاه خبرنگاران جوان،عنوان کرد:کاهش ميل و رغبت زوجين به فرزندآوري،نتيجه اي جز بالا رفتن ميانگين سني جمعيت کشور، کاهش جمعيت جوان و تحليل نيروي کار فعال و انرژيکِ انساني و به تبع آن تشديد هزينه هاي بهداشتي و درماني که جزء اجتناب ناپذيرِ جوامعِ با ميانگينِ سني بالا محسوب مي شود ، در پي نخواهد داشت.
وي افزود:در چنين شرايطي،عزم ملي و حمايت دستگاهاي اجرايي،حاکميتي و ارگان هاي فعال و ذيربط در حوزه خانواده، فرهنگ و اقتصاد ضرورتي است که مي تواند در افزايش ميل و انگيزه زوجين به فرزند آوري نقش موثري را ايفاء کند.
محقق و پژوهشگر اجتماعي عنوان کرد:هر آنچه ثبات شغلي و اقتصادي براي جوانان تقويت شود به همان ميزان تمايل براي فرزند آوري نيز افزايش خواهد يافت و بالعکس در شرايطي که فرصت هاي شغلي و توانايي اقتصادي جوانان ضعيف تر باشد،به همان ميزان شاهد هراس از مسئوليت پذيري زوجين براي فرزند آوري خواهيم بود.
وي در خاتمه يادآور شد:مي طلبد اقدامات حمايتي در اين عرصه با تقويت هر چه بيشتري همراه شود و اين مهم با همسويي،هم افزايي و تلاش نهادها و دستگاه هاي ذيربط فرادستي براي تعريف و طراحي بسته هاي حمايتي موثر براي زوجين جوان با هدف فرزند آوري،حاصل خواهد شد.