به اين موضوع اضافه کنيد تراکتورسازي تبريز را که ورزشگاه يادگار امام(ره) محل برگزاري بازيهاي خانگي اش هنوز آماده نيست و در به در اينطرف و آنطرف است. اين اشکال را به دو شکل بايد بررسي کرد.

مديريت هاي مياني

اول: مديريت هايي که خوب مديريت نمي کنند جرا که هم استقلال ورزشگاه حجازي را دارد و به موقع آن را زير کشت نبرده، هم پرسپوليس درفشي‌فر دارد که به موقع آن را بازسازي نکرده و هم تبريز يادگار امام (ره) دارد که آنجا هم به موقع زير کشت نرفته تا تراکتورسازي و شايد ماشين سازي دربه در شوند.

مديريت هاي کلان

دوم: جمعيت ايران طي سي سال گذشته بيش از دو برابر شده و از ۳۰ ميليون به ۸۰ ميليون نفر رسيده است اما ورزشگاه ها به ويژه در تهران همان تختي و آزادي و شيرودي قديمي هستند و ورزشگاه استاندارد و مدرني که قابليت برگزاري مسابقات کلان را داشته باشد به اين مجموعه ها اضافه نشده است.

جمعيت تهران ۶ ميليون نفر بود که امروز به بيش از ۱۸ ميليون نفر رسيده اما امکاناتش همان است که براي تهران ۶ ميليوني ساخته شده بود. اين موضوع را بايد حل کرد، قرار نيست تيم ملي ايران، استقلال و پرسپوليس تهران و تراکتور سازي تبريز که بيش از هشتاد درصد هواداران فوتبال را در دل خود جا مي دهند، دربه در زمين تمرين يا دربه در ورزشگاه براي مسابقه دادن باشند.

همين امکانات است که فوتبال ايران را عقب نگه مي‌دارد، همين موارد است که تمرکز را بر هم مي‌زند و حتي گاهي کشمکش‌هاي غير ضروري در فوتبال ايجاد مي‌کند و موجب نفاق و عدم اتحاد مي‌شود.