ازدواج يکي مقدس ترين سنت هاي مي باشد که از ديرباز در آداب و رسوم مردم ايران جايگاه ويژه اي داشته است که بعضي از آنها هنوز هم پابرجاست و ادامه دارد.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از خبرنگار اجتماعي شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ اول ذي الحجه مصادف شده با سالروز پيوند حضرت علي عليه السلام و حضرت فاطمه سلام الله عليها(2 ه.ق) که اين روز به نام روز ازدواج نامگذاري شده است.ازدواج يکي مقدس ترين سنت هاي مي باشد که از ديرباز در آداب و رسوم مردم ايران جايگاه ويژه اي داشته است که بعضي از آنها هنوز هم پابرجاست و ادامه دارد.
به همين مناسبت گزارشي از آداب و رسوم مردمان شهرهاي مخلف ايران آماده کرديم که در ادامه مي خوانيد:
به مناسبت اول ذيحجه روز ازدواج حضرت علي(ع) و حضرت فاطمه(س) بر ان شديم تا با انعکاس برخي اداب و رسوم ازدواج در بين مردم شرق اصفهان، گوشه اي از سنت هايي که هر روز رو به فراموشي است را منعکس کنيم.
امروز متاسفانه برخي اداب و رسوم غلط جايگزين سنت هايي شده است، که زماني در شناسنامه مردم به ثبت رسيد ولي امروز بايد اين خاطرات را از بزرگان طوايف دريافت کرد.
*دستمال يزدي با شاخه نبات هديه اول
مادر پسر رايزني ها را با مادر دختر آغاز مي کند و پس از آن به قول معروف حرف را از زير زبان دختر مي کشد که آيا علاقمند به ازدواج با پسر او هست. اگر جواب ها مثبت و يا ابراز تمايلي بود، مراسم خواستگاري رسمي با حضور والدين و هماهنگي قبلي در منزل دختر انجام و پس از گرفتن جواب قطعي يک دستمال يزدي با شاخه نبات و هديه اي تقديم مي کنند و وعده شيريني خوران مي گذارند.
*پيل شيرينه تا باريزي هديه دوم
چيز برون- در مناسبت هاي مختلف از جمله اعياد و شب چله در طول دوران عقد داماد و خانواده اش هديه اي از قبيل پوشاک يا طلا يا چيز ديگر براي عروس مي برند.
پيل شيرينه- نزديک ايام عروسي که مي شود جلسه اي برگزار و با حضور بزرگترهاي دو خانواده مبلغي از طرف خانواده داماد به عروس تقديم مي شود که بيشتر صرف تهيه بقيه جهيزيه مورد نياز مي شود.
ساعت خوش کردن- براي تعيين زمان عروسي طرفين تبادل نظر نموده و زمان مناسبي از جمله اعياد و ميلاد حضرات معصومين عليهم السلام را براي برگزاري جشن عروسي تعيين مي کنند.
جازي برون با شتر- يک روز يا دو روز قبل از عروسي طي مراسمي با حضور بزرگترها و جوان هاي فاميل دو طرف جهيزيه بار گيري و با چند خودرو همراه با ساز و دهل به منزل داماد برده مي شود. اين کار در گذشته نه چندان دور با شتر انجام مي شد.
باريزي- جهيزيه که به مقصد رسيد نوبت باريزي مي شود که خانواده داماد مقاديري خوراکي شامل برنج، روغن، حبوبات، گوشت و..... براي مخارج جاري خانواده عروس به آنها تحويل مي دهد که به آن باريزي مي گويند.
*سرحناي سنتي براي عشاير
عروس از حمام در کردن- شب قبل از عروسي زنان دو خانواده جمع شده و طي مراسمي که به عروس از حمام در کردن مشهور است با دست زدن همراه با صداي ساز و دهل در يک مسيري مي گردانند.
حنا بندون تا حنا واکن- پس از آن نوبت حنا بندون مي رسد که سر و دست عروس را حنا مي گذارند و فردا صبح عروس را به حمام برده و هديه اي هم به او مي دهند که اين مراسم حنا واکن نام دارد.
داماد از حمام در کردن- ظهر روز عروسي در صورت فعال بودن حمام عمومي به صورت رسمي و در غير اين صورت به صورت نمادين داماد را طي مسيري با ساز و دهل همراهي مي کنند.
داماد تخت زدن- بعد از آن داماد را به منزل پدري برده و در حالي که اطراف حياط را براي ميهمانان فرش کرده اند، در يک ايوان روي تختي که با لوازم عشايري آماده شده مي نشانند.
سرحناي- بعد از نشستن داماد روي تخت و جمع شدن ميهمان ها يک نفر براي اعلام کردن و شمردن پول کنار داماد مي نشيند و يک نفر هم اول سراغ پدر و مادر عروس و داماد و سپس بزرگترهاي فاميل و بعد سراغ بقيه مي رود و يکي يکي پول ها را مي آورد و شخص ديگر اعلام مي کند که به آن سرحناي مي گويند که به جاي بندرتخت انجام مي شود.
*ساز و دهل ويژگي شاخص عروسي عشاير
ساز و دهل- شاخصه اصلي عروسي عشاير ساز و دهل است که در بين عشاير به ساز و لوطي مشهور است و در برنامه هاي مختلف از جازي برون گرفته تا پايان عروسي محفل را گرم و شاد نگه مي دارد.
ترکه بازي- يکي از آيين هاي رذايج در عروسي ترکه بازي است که طي آن در حالي که ساز و دهل نواخته مي شود مردان به صورت دايره اي جمع مي شوند و بازيکنان را که در وسط قرار دارند مشاهده تشويق مي کنند. يکي چوب دستي تهيه شده از چوب ارژن يا انار و ديگري چوب بلندي براي حفاظ و دفع ضربه در دست دارد و در فضاي بين جمعيت با حرکاتي مي گردندو کسي که ترکه در دست دارد پاي حريف را نشانه مي رود که او نيز با جابجا کردن چوبي که در دست دارد سعي ميکند ضربه را دفع کند.
عروس برون- پس از انجام مراسم و صرف شام و تمام شدن ترکه بازي تعدادي از بزرگان و ميهمانان داماد به اتفاق داماد به منزل عروس رفته و طي مراسمي همراه با ساز و آواز او را به منزل داماد مي آورند.
پا انداز- وقتي عروس به منزل داماد رسيد، از ورود به منزل خودداري مي کند و فاميل عروس درخواست پا انداز مي کنند که داماد يا پدرش تعدادي گوسفند را به عنوان پا انداز به نام عروس مي کند که به آن پا انداز مي کنند.
مهمان کردن عروس و داماد- دو سه شب که از عروسي گذشت خانواده داماد و خانواده عروس و تعدادي از فاميل به نوبت عروس داماد را ميهمان کرده و هديه اي شامل گوسفند يا لوازم منزل يا.... به آنها مي دهند.
چيز بردن داماد- وقتي عروس و داماد به منزل والدين عروس به ميهماني مي روند ، موقع برگشت به شکلي که افراد عروس متوجه نشوند ، چيزي از منزل آنها بر مي دارد و با خود مي برد و بعد به آنها اعلام مي کنند و در صورت نياز بر مي گردانند.
*مراقبت از حفظ اداب و رسوم
وظيفه مردم و مسئولان است تا با معرفي اداب و رسوم سنتي در قالب سبک زندگي اسلامي بتوان اين مراسم ها را به شيوه مثبت و به دور از هر گونه حاشيه سوء به جامعه امروزي معرفي کنند؛ چه بسا گاهي رسمي با برخي نازيبايي ها را به اقشاري نسبت دهيم که صدها بدعت برگرفته از فرهنگ غربي به ان ورود يافته است. به لطف خدا در بين عشاير نصرآبادي رسوم و سبک زندگي ساده اسلامي جاي خود را به درستي به ثبت رسانده است.
توجه ويژه اي که خوانساري ها به ازدواج دارند
يکي ديگر از استان هاي کشورمان که داري آداب و رسوم خاص خود را دارند شهرستان خوانسار است به نقل از چشمه سار، در مناطق و شهرستان هاي مختلف استان اصفهان آداب ويژه اي در مراسم ازدواج وجود دارد.
هر چند که طي سال ها به دليل تغيير برخي هنجارها اين آداب ويژه و دوست داشتني مراسم ازدواج تغيير يافته است، اما در برخي از نقاط استان هم چنان اين آداب حفظ شده است.
سنت حسنه ازدواج اين روزها با برخي سخت گيري ها و تکلفات آميخته شده است اما در زماني نه چندان دور رسم هاي زيبايي که از هر پيرايش و تفاخري دور بود به اين سنت حسنه رنگ و بوي زيبا و پسنديده تري مي داد.
در شهرستان خوانسار از قديم الايام ضمن توجه ويژه اي که مردم اين شهرستان به کانون خانواده دارند، وجود برخي آداب و رسوم، زيبايي اين سنت حسنه را مضاعف کرده است.
فراموشي و از بين رفتن برخي از اين آداب و به جاي آن تاکيد بر برخي موارد غيرضروري و دست و پاگير در مراسم عروسي موجب شده است آن قدر پروسه برگزاري مراسم عروسي هول انگيز و دغدغه ساز به نظر برسد که جوانان و خانواده ها را در برگزاري اين مراسم زيبا دچار مشکلات و چالش کند.
در روزگار ساده زيستي يعني روزگاري که پدربزرگ و مادر بزرگ هاي ما هنوز برخي از خاطرات ان را زير لب زمزمه مي کنند برگزاري مراسم عروسي آن هم در 7 شبانه روز امري عادي و مرسوم بود، اما تکلف و سخت گيري هاي بي مورد اکنون موجب شده که خانواده عروس و داماد براي برگزاري يک شب مراسم عروسي دچار چالشي سخت و پرمشقت شوند.
هر چند که تغيير نگرش هاي اشتباه مرسوم شده در مورد مراسم عروسي امري مشکل به نظر مي رسد اما شايد يادآوري برخي از آدابي که در قديم در مراسم عروسي انجام مي شد و اکنون به فراموشي سپرده شده بتواند زنده کننده بخشي از اين آداب در جامعه باشد.
در روستاي خم پيچ خوانسار مراسم پاتختي که به طور معمول روز بعد از مراسم ازدواج برگزار مي شود به صورت جداگانه با عنوان پاتختي داماد نيز برگزار مي شود، به اين شيوه که بعد از ظهر روز عروسي سيني يا مجمعي از ميوه و خوراکي توسط خانواده عروس براي داماد برده مي شود و هم زمان خانواده داماد هداياي خود را به داماد مي دهند تا کمکي به زوج جوان در ابتداي زندگي شان باشد.
هم چنين از آدابي که در مراسم عروسي در اين روستا مرسوم است اين است که در صورتي که داماد و عروس خويشاوند نباشند مراسم عروسي به صورت جداگانه در خانه هاي طرفين برگزار مي شود و در انتهاي شب داماد به همراه برخي از اقوام خود به منزل پدر عروس رفته و چادر توسط پدر عروس بر سر عروس مي شود.
البته هزينه هاي پذيرايي در هر دو خانواده به عهده داماد است.
از ديگر آدابي که در اين روستا مرسوم است تهيه سياهه هدايا داده شده از طرف بزرگان مجلس پس از صرف شام از بين خانواده داماد است. همين سياهه يا فهرست را روز پاتختي براي عروس و هداياي داده شده به وي نيز تهيه مي کنند.
يکي ديگر ار آدابي که در روستاي خم پيچ مرسوم است مراسم جانشين نام دارد، در اين مراسم چند شب پيش از مراسم حنابندان خانواده و تعدادي از اقوام داماد دور هم جمع مي شوند و مراسم پايکوبي و شادي برگزار مي کنند.
در برخي از خانواده هاي خوانساري نيز مرسوم است که مراسمي به نام روزي دادن عروس برگزار مي شود.
پيش از مراسم عروسي مقداري خوراکي توسط مادر عروس آماده مي شود و در انتهاي شب خانواده داماد به منزل پدر عروس مي روند و روزي عروس را از مادر وي درخواست مي کنند.
آداب و رسوم فراواني از ديرباز در بين خانواده هاي خوانساري به ويژه در روستاهاي اين شهرستان در مراسم عروسي مرسوم بوده است که با گذر ايام برخي منسوخ و به فراموش سپرده شده است که مسلما بزرگان و سالخوردگان وقتي پاي صحبت هاي آنها مي نشينيم مي توانند تعداد بيشماري از اين اداب را نام برده و در مورد آن صحبت کنند.
استان خراسان جنوبي نيز رسم جالب توجه اي دارد، به نقل از
نهبندان خبر،يکم ذي الحجه سالروز ازدواج حضرت اميرالمين علي(ع) و حضرت زهرا(س) است؛اين روز مبارک بهانه ي بسيار مناسبي است که بسياري از زوج هاي جوان مراسم ازدواج خود را در اين روز برگزار کنند.
اما شايد نکته مهم تر آداب و رسوم نحوه ي برگزاري مراسم ازداوج باشد مراسمي که شيوه ي برگزاري آن در سراسر کشور مختلف است و در طول سالهاي گذشته آيين هاي آن تغيير کرده است.
در شهرستان نهبندان هم از ديرباز براي برگزاري مراسم ازدواج زوج ها آيين ها و برنامه هاي مختلفي برگزار مي شده است که متاسفانه طي چندين سال گذشته اين مراسمات فراموش شده است؛ در اين گزارش به گوشه هايي از آيين هاي مراسم ازدواج در شهرستان نهبندان اشاره مي شود.
خواستگاري
در گذشته ي نهبندان اگر در يک طايف دختر و پسري در يک تاريخ به دنيا بيايند در صورت علاقه خانوادهايشان از همان لحظه تولد دختر ناف بريده پسر مي شود و هنگامي که بزرگ شدند با هم ازدواج مي کنند اما امروزه ديگر از اين موضوع خبري نيست.
در موقع خواستگاري رفتن اين موضوع بر عهده يک يا چند ريش سفيد و بزرگتر است که به صورت محرمانه به خانه عروس مي روند و از رضايت خانواده عروس با خبر مي شوند و هنگامي که اطمينان پيدا کردند مراسم خواستگاري به صورت رسمي برگزار مي شود.
نامزدي
مراسم خواستگاري و نامزدي معمولا شب ها برگزار مي شود، در شب نامزدي از طرف خانواده پسر مقداري شيريني، يک دست لباس و يک جفت کفش و مقداري لوازم خوراکي براي عروس مي برند.
روي لباس عروس چند شاخه نبات مي گذارند به اميد اينکه زندگي شيريني را شروع کنند؛خانواده پسر حلقه نامزدي مي گيرند و در شب نامزدي آن را به دست عروس مي کنند.پس از برگزاري مراسم نامزدي پسر حق دارد گاهي اوقات به خانه ي دختر برود و در برخي امورات به خانواده ي دختر کمک کند
مراسم عقد
چند روز مانده به عقد، زنان درجه يک از طرف خانواده داماد و عروس براي خريد راهي بازار مي شوند، از طرف خانواده داماد پارچه و لباس براي عروس خريده مي شود و از طرف خانواده عروس نيز براي داماد پيراهن و شلوار و کفش خريداري مي شود علاوه بر آن براي اعضاي خانواده عروس و داماد نيز هدايايي خريداري مي شود.
معمولا ميزان مهريه همان زماني که فرد براي کدخدايي مي رود تعيين مي شود و براي شب برگزاري مراسم عقد ميزان مهريه مشخص شده است.
براي مراسم عقد بزرگان فاميل دعوت مي شود و مراسم باشکوهي در اين خصوص برگزار مي شود و مقدار مهريه که از قبل تعيين شده بود به ثبت مي رسد.
سفره عقد پهن مي شود که در آن قرآن، شمعدان، دو کله قند، ظرف عسل، شيريني، اسپند و کندر چيده مي شود.
هنگام خواندن صيغه عقد پارچه ي سفيدي بالاي سر عروس و داماد گرفته شده و يکي از زنان نيز دو کله قند کوچک را به هم مي سايد؛بعد از امضاي موارد ثبت شده در عقدنامه توسط داماد روحاني به مجلس بانوان مي رود و براي عروس صيغه ي عقد مي خواند و بعد از گرفتن بله دفتر ازدواج را به عروس داده تا امضا نمايد.بعد از اين داماد به مجلس بانوان آمده و در کنار عروس مي نشيند و آغاز مراسم زندگي خود را جشن مي گيرند.
شام نوروز، صلاح بينو، حنا بندان، عروس برون، شاه گردي و پاگشايي از ديگر آيين هايي است که در مراسمات ازدواج در شهرستان نهبندان انجام مي شود.
آيين فراموش نشده بالشت زني در ازدواجهاي قاين
يک رسم جالب در استان خراسان جنوبي شهرستان قاين به نام آيين فراموش نشده بالشت زني در ازدواجهاي قاين وجود دارد که هنوز هم به همان شور و شوق برگذار مي شود.
به نقل ازنسيم قاين،سنت ازدواج در ميان ايرانيان محترم شمرده ميشود و هر کدام از آداب و رسومي که براي با شکوهتر برگزار کردن آن اجرا ميکنند فلسفه اي دارد که توجه به آن فرهنگ ازدواج ساده همراه با پايبندي به عقايد و مذهب را در ميان جوانان گسترش ميدهد.
تاريخچه برخي از رسوم در جشن عروسي، به پيش از تاريخ ميرسد. اين رسوم، در فرهنگ بسياري از ملل جهان مشترک است. تبادل حلقه ازدواج، تبادل مهريه و شيربها، هديه دادن گل، شام دادن در شب عروسي ، موسيقي، شعرخواني، دعا و خواندن کتب مقدس مانند قرآن در فرهنگ ملل گوناگون به شکلهاي مختلف و با جزئياتي متفاوت وجود دارد.
نمايش و شناساندن آداب و رسوم ايرانيان در بحث ازدواج مي تواند به آسان سازي ازدواج کمک کند چرا که در بسياري از اقوام مراسم عروسي با کمترين هزينه و در عين حال با شکوه ترين مراسم برگزار مي شود. بنابراين مي توان گفت که ايرانيان از ديرباز همه اقوام و فاميل را در برگزاري مراسم عروسي شرکت مي دادند و هر رسمي که بلد بودند مانند رقص هاي سنتي، خواندن آواز و بازي هاي مختلف را به کمک يکديگر اجرا مي کردند که اين موضوع به با شکوه شدن يک مراسم ازدواج کمک شاياني مي کرد.
اگر سنت هاي ازدواج به جوانان اين دوره شناسانده شود چه بسا تجملاتي که گريبان آنها را گرفته کمرنگ تر شود چون به طور حتم آنها مي گويند که به عنوان مثال از قديم مهريه ايرانيان کم بوده و اکنون مهريه هاي بالا فرهنگي است که از غرب ياد گرفته ايم بنابراين بهتر آن است که مانند نياکانمان رفتار کنيم.
شايد شنيدن اين موضوع براي بسياري از هموطنان ما جالب باشد درشهرستان قاين يکي از رسوماتي که هنوز درشب عقد صورت ميگيرد زدن نازبالشت داماد برسر جوانان دم بخت است که بسياري ازپسران قايني اعتقاد دارند اگراين بالشت برسر هرجوان مجردي بخورد پس از مدت کوتاهي داماد مي شود.
درقديم اين بالشتها به شکل استوانه اي بود ودرزمان مراسم خطبه عقد داماد اين بالشت را زيرپاي راستش مي گذاشت ودوزانو مي نشست وبلافاصله پس از خواندن خطبه عقد داماد بالشت را برسرجوانان مجرد مي زند وپس از آن جوانان نازبالشت را دست به دست به کله همديگر مي زنند وخنده وشادي درميان جمع سبب مي شود تاداماد استرس ونگراني اش ازبين برود وشرمي که برچهره اش نشسته است کاسته شود.
اين رسم قديمي هنوز هم درشهرستان قاين ادامه دارد وترک نشده است
حسن مختاري از شاعران قايني اين رسم را به زبان شعر اينگونه گفته است:
مراسم بالشت زني،درشب دامادي وسرگذشت نازبالشت
داشتم بالشتکي درشب که من راياربود
دست ناهموارمن برگردنش هموار بود
گه عروس خانه نازبالشت بربالشت بود
گه عروسک روي پاي بچه هابيمار بود
روکش مخمل کمربندسفيد وبوته دار
اندرون ازپنبه ياپريک دلي پرباربود
ياددارم درشب داماديم زانو برآن
داشتم اورازنم برکلّه اي تب دار
مجلس داماديي بابامهياکرده بود
تيربالش درکمان دست وپارگباربود
چون بخواندند خطبه عقدومرازنجيرشد
نازبالش رابکوبيدم کجاهشيارشد
خنده ازمجلس بلند ونازنين هم دست به دست
ازسراين برسرآن مي زدند خماربود
هرجوان بالش مي کوبيدبختش بازشد!!
اهل مجلس را هزاران خنده وبازاربود
و..................................
مجموعه شعر زعفران درآور
مراسم آداب و رسوم ﻋﺮﻭﺳﯽ دهستان شاهتور
ﻫﺮﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺯ شرق اصفهان ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺩﺍﺏ ﻭﺭﺳﻮﻡ ﺧﺎﺻﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﺍﺭﺯﺷﻬﺎﯼ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﻧﺤﻮﻩ ﺑﺮ ﮔﺰﺍﺭﯼ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﯿﻮﻩ ﯼ ﺧﺎﺹ ﻫﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺻﻮﻻ ﺍﯾﻦ ﺍﺩﺍﺏ ﺍﺯﻧﺴﻞ ﻫﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ با( کمي تغيير) ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﺑﻪ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ.
دهستان شاهتورﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ شرق اصفهان ﺍﺯ ﺍﺩﺍﺏ ﻭ ﺭﺳﻮﻡ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ . ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺳﻤﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺷﯿﻮﻩ ﮐﺎﻣﻼ ﺳﻨﺘﯽ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯿﺸﻮﺩ . ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺯ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﺗﺎ ﺷﺐ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺩﺍﺏ ﻭ ﺟﺸﻦ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺍﺳﻢ: ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ (آشانايي بيشتر پسر ودختر)، خرج برون، ﻧﺎﻣﺰﺩﯼ (شيرين خورون)
عقد،عيدي بردن، ﺣﻨﺎﺑﻨﺪﻭﻥ، ﺷﺐ ﻋﺮﻭﺳﯽ، ﭘﺎ ﺗﺨﺘﯽ، ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺳﻼﻡ .
ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ
ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﭘﺪﺭوعمه يايکي از بزرگ خاندان ﻋﺮﻭﺱ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻋﺮﻭﺱ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﭘﺪﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﺎﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ . ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻋﺮﻭﺱ ﻭﺩﺍﻣﺎﺩ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﭘﺪﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺻﺤﺒﺖﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﻈﺮ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﺳﺘﺎﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻧﻈﺮاخلاق و به تفاهم رسيدن دو طرف بشناسند.
ﺧﺮﺝ ﺑﺮﻭﻥ
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻮﺩﻥ ﺟﻮﺍﺏ ﻋﺮﻭﺱ . ﺷﺐ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺑﺎ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺑﻪﺧﺎﻧﻪ ﻋﺮﻭﺱ ﻣﯽ ﺍﯾﻨﺪ . ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻋﺮﻭﺱ ﻫﻢ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ
ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺭﺍ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﻫﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﯿﺮﺑﻬﺎ، ﻣﻬﺮﯾﻪ، ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻭ ﻏﯿﺮﻩ ﺑﺎ ﻫﻢﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺻﻮﻻ ﻣﻬﺮﯾﻪ ﻋﺮﻭﺱ ﻗﺒﻠﯽ ﺭﻭﺳﺘﺎ
ﻣﻼﮎ ﻣﻬﺮﯾﻪ ﻋﺮﻭﺱ ﺑﻌﺪﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪﺑﻪ ﺗﻮﺍﻓﻖ ﺭﺳﯿﺪﻧﺪ ﻣﻬﺮﯾﻪ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﻗﺮﺍﺭﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭﺑﺮﮔﻪ ﺍﯼ ﺛﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ.(که اين روزها مشکل بيشتر خانواده ها مبلغ زياد مهريه اي است که خانواده عروس تعيين ميکنند)
ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺳﻼﻡ
ﺣﺪﻭﺩ ﯾﮏ ﯾﺎ ﺩﻭﺷﺐ ﺑﻌﺪ ﻋﺮﻭﺳﯽ، ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻋﺮﻭﺱ، ﭘﺪﺭ ﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﻭﺧﻮﺍﻫﺮ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻋﺮﻭﺱ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺐ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺳﻼﻡ ﺩﻋﻮﺕ
ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﺎﻡ ﻫﺪﯾﻪ اي به عروس وداماد ﺗﻘﺪﯾﻢ ميکنند.