کشورهايي باني جنايت در منطقه که اتاق فرمان داعش را در دست دارند امروز تسليم فرياد حنجره کوچکي شدند که فرياد مظلوميت مردم آواره و بي پناه سوريه را به گوش جهان رساند.
اين خبر به شدت در سطحي وسيع در شبکه‌هاي اجتماعي منتشر شد و باعث شد تا جور ديگر به دردهاي سوريه نگاه کرد، پيکر بي‌جان اين کودک که تي‌شرتي قرمز رنگ بر تن داشت به ساحل بودروم در ترکيه رسيد. چهره او در شن فرو رفته بود و موج‌‌هاي آب بر تن‌اش فرومي‌ريخت تا همه چيز براي يک لالايي هميشگي مهيا باشد.
گفته مي‌شود که برادر پنج ساله اين کودک نيز جان خود را جريان اين واقعه دلخراش از دست داده است.
از سوي ديگر نشريه اينديپندنت نيز پرسش جالبي را مطرح ساخت تحت اين عنوان که اگر نه اين عکس، پس ديگر چه عکسي مي‌تواند موضع اروپاييان در قبال پناهجويان را تغيير دهد؟
کشورهايي باني جنايت در منطقه که اتاق فرمان داعش را در دست دارند امروز تسليم فرياد حنجره کوچکي شدند که فرياد مظلوميت مردم آواره و بي پناه سوريه را به گوش جهان رساند.
ابوغالب پدر اين دو کودک که همسر خود را نيز در اين فاجعه از دست داده است مي‌گويد؟ مي خواهم به تمام جهان بگويم به حال من و تمام مردم سوريه نگاه کنيد و با ما مهربان باشيد و باري از دوش آنها برداريد. اميدوارم پسر دوساله ام "آلان" نماد مصيبت ها و رنج هاي مردم سوريه بشود.
روزانه در اخبار مي‌شنويم که پناهجويان سوري براي فرار از ناامني در کشورشان از طرق مختلف و بعضا بسيار خطرناکي اقدام به پناه بردن به ديگر کشورها مي‌کنند و سوالي که اين روزها مطرح مي‌شود اين است که چرا آنان به کشورهاي ثروتمند عرب حوزه خليج فارس که به سوريه نزديک تر است، پناه نمي برند؟ چراکه اگر کشورهايي چون عربستان با نظام سوريه مخالف باشد سر ستيز داشتنش با مردم بي گناه اين کشور خود محلي از اعراب است.
اتباع سوريه براي ورود به تقريبا تمام کشورهاي عربي به اخذ ويزا نيازمندند اما به ندرت موفق به دريافت آن مي شوند.
برخورداري کشورهاي عربي از ثروت نسبي و نز سوريه سبب شده که بسياري- هم در رسانه هاي اجتماعي و هم رسانه هاي سنتي- سوال کنند که آيا اين کشورها در مقايسه با کشورهاي اروپا وظيفه بيشتري نسبت به آوارگان رنجديده سوري که بيش از چهار سال است کشورشان درگير مناقشه و قد علم کردن گروه هاي جهادي است، ندارند؟
در طي يک هفته گذشته، از هشتگ عربي استقبال از پناهندگان سوري وظيفه کشورهاي حوزه خليج فارس است، ۳۳ هزار بار در توييتر استفاده شده است.
در حال حاضر در مشاغلي که مستلزم مهارت است مثل آموزش و بهداشت، از عرب هايي که از خارج از منطقه خليج فارس مي آيند، استفاده مي شود. ولي از آنجا که بعضي دولت ها به خصوص کويت و عربستان سعودي، نمي خواهند به دارنده اين گونه مشاغل تابعيت اعطا کنند، به استفاده از کارگران محلي اولويت مي دهند.
با توجه به اين که اخذ تابعيت اين کشورها تقريبا امکان ناپذير مي شود، اشخاص غير بومي مقيم نيز ممکن است براي ادامه يک زندگي ثابت و امن، دچار مشکل شوند.
دولت هاي عربستان، قطر و امارات بخوبي مي دانند که کشورهاي اسلامي ميزبان سوري ها بخاطر جمعيت بسيار آنها خسته و ناتوان شده اند.
ترکيه به تنهايي ميزبان يک ميليون و 600 هزار پناهجوي سوري است. همين امر در مورد لبنان با يک ميليون و 100 هزار پناهجو، اردن با 620 هزار، عراق با 225 هزار و مصر با 140 هزار پناهجو صدق مي کند.
کشورهاي نفت خيز حوزه خليج فارس مي گويند که به کشورهاي ميزبان پناهجويان سوريه کمک مالي ارائه مي دهند اما اين اقدام کافي نيست. کمک‌هاي مالي نمي‌تواند بر تنش هاي سياسي و اجتماعي کشورهاي ياد شده سرپوش بگذارد. به عنوان مثال شمار پناهجويان سوري در لبنان به يک چهارم جمعيت آن کشور رسيده است.
کمک‌هاي مالي نمي‌تواند فرسايش منابع طبيعي در اين کشورها را جبران کند. به عنوان مثال اردن در حالت عادي همواره با کمبود آب آشاميدني روبرو بوده است و به همين دليل نمي تواند پاسخگوي اين همه انسان تشنه باشد.
از سوي ديگر بي ترديد اين کشورهاي ثروتمند عرب جرأت نمي کنند که از کشورهاي اروپايي درخواست کنند که روي خوش به پناهندگان سوري نشان دهند زيرا جواب از قبل آماده است و آن اينکه چرا خودتان الگوي اين کار نمي شويد آيا اينان عرب و مسلمان نيستند؟
انسانيتي که به ساحل آمد تا حقايق جانايات منطقه جور ديگر بر مردم جهان سرازير شود و ميبينيم در پي اين امر اکنون برخي کشورها ظرفيت پذيرفتن پناهجويان را افزايش داده اند اما گويي کشورهاي حاشيه خليج فارس اين فرياد حنجره کوچک خاموش در ساحل که اروپا را لرزاند را باز هم نشنيدند.
گزارش از هديه آقاپور