|
|
کد مطلب: 182350
برگشت خودکار و سريع تحريم‌ها چگونه در برجام و قطعنامه جاسازي شد؟
تاریخ انتشار : 1394/05/07 08:48:29
نمایش : 1326
طرف غربي به طور پيچيده مکانيسم ماشه و بازگشت تحريم‌ها را در برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ گنجانده و اين در حالي است که بنابر کتاب خاطرات روحاني پذيرش ساز و کار ماشه يکي از خطوط قرمز اصلي مذاکره‌کنندگان در سال‌هاي ۸۲ تا ۸۴ بوده است و در آن سال‌ها تلاش زيادي شده که پرونده هسته‌اي ايران به صورت خودکار به شوراي امنيت نرود.
 به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، يکي از موضوعات مهم در متن برجام و قطعنامه شوراي امنيت بحث ساز و کار «ماشه» است. در متن برجام و قطعنامه شوراي امنيت به اين بحث اشاره شده و يکي از راهکارهاي برگشت‌پذيري تحريم‌ها همين ساز و کار ماشه است.
ساز و کار ماشه (trigger mechanism) روندي است که آمريکايي‌ها از ابتدا بر آن تأکيد داشتند و محتواي آن اين است که بايد ساز و کاري پيش‌بيني شود که اگر ايران تعهدات خود را نقض کرد، تحريم‌هاي رفع شده اين کشور پس از توافق، به سرعت قابل بازگشت باشند. اين ماشه بايد هميشه آماده چکاندن باشد تا به تعبير غرب، تهران همواره سايه تحريم‌ها را بالاي سرخود احساس کرده و به مفاد توافق پايبند بماند.
متن قطعنامه نشان مي‌دهد که نهايتا ساز و کاري در آن پيش‌بيني شده که هر چند بازگشت تحريم‌ها را، آن طور که روسيه مي‌خواست همچنان نيازمند تصميم‌گيري شوراي امنيت مي‌داند، اما از آن مهم‌تر، همان طور که واشنگتن هدف‌گذاري کرده بود، حق وتو را از روسيه و چين گرفته و اين ابزار را در اختيار تمامي اعضا قرار داده که بتوانند به سادگي تحريم‌هاي ايران بازگردانند.
در حقيقت فرآيند بازگشت تحريم‌ها برعکس شده است؛ يعني، به جاي آنکه شوراي امنيت براي بازگرداندن تحريم‌هاي ايران رأي‌گيري کند، به صورت دوره‌اي براي «ادامه لغو» تحريم‌ها رأي‌گيري مي‌کند. در چنين حالتي هر کدام از اعضاي دائم شوراي امنيت قادر خواهد بود با استفاده از حق وتو، از تصويب «ادامه لغو» تحريم‌ها جلوگيري کرده و موجب بازگشت تحريم‌ها شود.
بندهاي ۳۶ و ۳۷ متن برجام به همين ساز و کار ماشه اشاره مي‌کند. همچنين در بندهاي ۱۱ و ۱۲ قطعنامه ۲۲۳۱ نيز ساز و کار ماشه تصويب شده است.
اين دو بند توضيح مي‌دهند که شوراي امنيت سازمان ملل ظرف ۳۰ روز پس از دريافت ابلاغيه کشور شاکي مبني بر «عدم پايبندي اساسي» طرف مقابل، بايد «ادامه لغو تحريم‌هاي ايران» را به رأي بگذارد. در اين حالت است که آمريکا يا هر يک از ديگر اعضاي دائم شوراي امنيت سازمان ملل، مي‌توانند به سادگي با استفاده از حق وتو، مانع تصويب ادامه لغو شده و موجب شوند که قطعنامه‌هاي پيشين و تحريم‌هاي مربوطه به صورت خودکار «از نيمه شب به وقت گرينويچ سي‌امين روز پس از دريافت تذکر» همان‌طور که حالا اجرا مي‌شوند، به طور کامل احيا شوند.
در کتاب امنيت ملي و ديپلماسي هسته‌اي که خاطرات و ديدگاه‌هاي حسن روحاني در زمان مسئوليت وي پرونده هسته‌اي در آن درج شده است، مطالب زيادي درباره اين ساز و کار ذکر شده است. روحاني در صفحه ۲۰۷ کتابش درباره ساز و کار ماشه مي‌نويسد: «آمريکا و متحدانش همچنان به آژانس و به شوراي حکام فشار مي‌آوردند که در قطعنامه نوعي مکانيسم «ماشه» در نظر گرفته شود.»
وي در توضيح مکانيسم ماشه در پانوشت همان صفحه مي‌نويسد: «منظور از ماشه اين بود که اگر در آينده قصور يا نقضي گزارش شود، پرونده به صورت خودکار به شوراي امنيت ارجاع شود.» روحاني در ادامه درباره اين ساز و کار بيشتر مي‌نويسد. او در صفحه ۲۲۷ کتاب خود دو نکته را جزء خطوط قرمز نظام مي‌داند و مي‌نويسد: «در متن قطعنامه، علاوه بر مسئله «اطلاع» در مورد بحث «ماشه» هم حساس بوديم و آن را خط قرمز قلمداد کرديم.»
تلاش‌هاي روحاني در سال ۸۲ براي جلوگيري از تصويب ساز و کار ماشه در صفحه ۲۲۸ اين‌گونه نقل شده است: «در نهايت، مکانيسم ماشه که قرار بود با جمله «ارجاع به شوراي امنيت در صورت روشن شدن هرگونه قصور جدي جديد ايران» در قطعنامه ذکر شود، به شکل معتدل‌تري در بند ۸ با اين جمله‌بندي که «اگر قصور جدي جديدي کشف شود، همه گزينه‌ها قابل بررسي است،» مطرح شد.»
مرجع : روزنامه کيهان
|
|
شهرستان فارسان در یک نگاه |
|
|
خبرنگار افتخاري |
|
google-site-verification: google054e38c35cf8130e.html
google-site-verification=sPj_hjYMRDoKJmOQLGUNeid6DIg-zSG0-75uW2xncr8
google-site-verification: google054e38c35cf8130e.html
|
|
|
|