از کشيش و توريست و فعال اقتصادي گرفته تا تحليل گران ارشد موسسات فکري و نظري تنها يک هدف را دنبال مي کنند؛ تلاش براي «نزديک شدن ايران و آمريکا»‌ در عرصه هاي مختلف ولي با نيت هاي پنهان.

 در اين ميان و در راه تلاش براي برقراري رابطه ايران و آمريکا، گروهي جلوتر از مقامات آمريکايي حرکت مي کنند؛ گروهي که بيشتر خاصيت دلالي رابطه ميان ايران و آمريکا را بر عهده دارند.

اين جريان در سال هاي اخير تلاش هاي زيادي را بر قراري رابطه اي دوستانه ميان ايران و آمريکا انجام داده و در اين راه سعي کرده خود را خيرخواه جامعه ايران و آمريکا نشان دهد؛ تلاشي که در ابتداي فعاليت هاي اين گروه ها توانست برخي را قانع کند ولي در ادامه مشخص شد که دلالان رابطه ميان ايران و ايالات متحده آنچنان قابل اعتماد نيستند.

فعاليت جديد دلال هاي رابطه ايران و آمريکا

در سال هاي اخير چهره هاي بسياري سعي کرده بودند با استفاده از روابط پنهان و آشکار خود، رابطه و ديالوگي را ميان مسئولان ايران و آمريکا ايجاد کنند.

يکي از راهکارهاي اين جريان در سال هاي گذشته استفاده از ظرفيت نخبگان و چهره هايي بود که ضمن داشتن روحيه لازم براي حضور در جريان طرفدار رابطه با آمريکا، در برخي مراکز قدرت نيز صاحب نفوذ باشند.

اين جريان در کنار جذب چهره هاي داراي نفوذ ذر ايران هدف ديگري را نيز دنبال مي کند؛‌ جذب چهره هايي براي کادرسازي در جهت اهداف پنهان ايالات متحده آمريکا، اهدافي که نه تنها در برقراري رابطه با ايران محدود نمي شود بلکه وارد حوزه هايي نظير براندازي نرم عليه جمهوري اسلامي ايران نيز خواهد شد.

چندي پيش يکي از روزنامه هاي کشور از طرح جديد آمريکا براي نزديک شدن به ايران خبر داد؛ پروژه اي که اين‌بار قرار است از سوي يک جوان نفوذي به اجرا گذاشته شود.

اين روزنامه در گزارشي با عنوان «پروژه پل»‌ از برنامه جديد دولت آمريکا براي وارد کردن برخي چهره هاي به ظاهر علمي و فرهنگي به ايران در جهت محقق ساختن اهداف براندازانه خود با ظاهر تلاش براي نزديکي رابطه ايران و آمريکا  توسط نهادي به اسم «YGL» پرده برداشت.

در اين گزارش اما نام چهره مرموزي که قرار است به عنوان يکي از سرپل هاي برنامه جديد آمريکا در ايران نقش آفريني کند به اختصار و با عنوان «م.ش»‌ آمده است؛ اما سوال جدي در اين ميان است که «م.ش» چه کيست و با چه کساني در ايران رابطه داشته و قرار است چه پروژه اي را در ايران به ثمر برساند؟

محمد شعباني؛ يک دلال نفوذي/ فارق التحصيل دانشگاهي امنيتي در انگليس

نهادهايي نظير «YGL» مدت ها به دنبال چهره اي مي گشتند که رابطه مستحکمي با برخي نهادهاي تاثيرگذار در تهران داشته باشد؛ نهادهايي که ضمن داشتن جايگاه مشورتي و تحقيقاتي بتوانند در بر روي جامعه هدف اين نهادها يعني جامعه روشنفکري ايران اثرگذار باشند.

محمد شعباني گزينه مناسب اين جريان براي اجراي پروژه جديد خود بود؛ کسي که رابطه کاري خوبي با يکي از مراکز تحقيقاتي در کشور دارد و مدتي را به عنوان سردبير مجله مطالعاتي اين مرکز مشغول به کار بوده است.

شعباني که در سوئيس متولد شده حدود 11 سال پيش براي ادامه تحصيل به انگليس رفت و در دانشگاه «سوآز» مدرک کارشناسي خود را دريافت کرد و پس از آن به تهران بازگشت.

وي به دليل تسلط به زبان انگليسي در يکي از رسانه ها استخدام شد و پس از مدتي نيز به صورت همزمان در يکي از مراکز تحقيقاتي کشور مشغول به کار شد و سمت سردبيري نشريه انگليسي زبان اين مرکز را بر عهده گرفت.

اما شروع سرمايه گذاري لابي هاي دلال رابطه ميان ايران و آمريکا با شعباني از ارتباط پنهان وي را ناياک شکل گرفت.

ناياک يا شوراي ملي آمريکاييان ايراني تبار که رياست آنرا تريتا پارسي بر عهده دارد چند سالي است با عنوان حمايت از حقوق ملت ايران در آمريکا فعاليت مي کند؛ سازماني که در کنار فعاليت هاي ظاهري براي دفاع از ايران در برابر تحريم ها، همواره داراي اقدامات مشکوکي از قبيل تلاش براي نفوذ به مراکز قدرت در جمهوري اسلامي را در دستور کار داشته است.

اين نهاد شعباني را که داراي ارتباط خوبي با حسين موسويان عضو اسبق تيم مذاکره کننده هسته اي دارد از طريق وي شناسايي کرده و ارتباط خود را با شعباني گسترده تر مي کند.

موسويان به دليل نفوذ خود در آمريکا مقالات نوشته شده از سوي شعباني را در مجلات پرتيراژ و معروف آمريکايي به چاپ مي رساند و همين مساله توجه جدي ناياک را به شعباني جلب مي کند.

شعباني از سال 2010 همکاري جدي خود را با ناياک با انتشار مقالاتي در راستاي اهداف اين نهاد در سايت هاي مختلف آمريکايي آغاز مي کند.

نکته قابل توجه درباره شعباني اين است که وي چندي پس از رصد اقدامتش توسط نهادهاي امنيتي از دستگاه هاي دولتي اخراج مي شود.

وي در سال 2012 به انگليس باز مي گردد و در مجددا در دانشگاه «سوآز» که يکي از مراکز عضو گيري سرويس اطلاعاتي انگليس است، در مقطع دکترا مشغول به تحصيل مي شود.

دانشگاه محل تحصيل شعباني که با عنوان «مرکز عالي مطالعات شرقي- آفريقايي دانشگاه لندن» فعاليت مي کند، بيشتر کارکردي استعماري در کشور انگلستان دارد و همچنين محلي است براي تربيت ديپلمات ها و نيروهاي امنيتي انگليسي در حوزه هاي فرهنگ، زبان، سياست و تاريخ کشورهاي مستعمره انگلستان، که رابطه پنهاني با نهاد هاي امنيتي انگلستان بالاخص MI6 دارد.

اين دانشگاه امنيتي که تحت نظر مديران ارشد انگليسي و اروپايي قرار دارد، اکثر دانشجويان خود را از موسسات دولتي اروپايي و امريکايي انتخاب مي کند و کم تر ديده مي شود که افرادي از آسيا و همچنين کشورهاي آفريقايي وارد اين دانشگاه شوند و زير نظر اساتيد اين دانشگاه تحصيلات خود را ادامه دهند اما پروژه نفوذ به نهادهاي قدرت در ايران آنقدر مهم است که شعباني اجازه ورود دوباره به اين دانشگاه را پيدا مي کند.

بنابر اين گزارش، رابطه شعباني و ناياک هر روز گسترده تر مي شود و وي را به عنوان سرمايه جديد براي دلالي رابطه ميان ايران و آمريکا، تا سطح يک کارشناس مطرح مسائل ايران در شبکه هاي آمريکايي نظير CNN بالا مي برد.

«سرپل» هاي نفوذ به مراکز تصميم گيري در ايران چه کساني هستند؟

شعباني سال گذشته در موسسه تحقيقات استراتژيک لندن به سخنراني پرداخت و جالب اينکه سخنراني ديگر اين مراسم روزبه پارسي برادر تريتا پارسي رئيس ناياک بود.

روزبه پارسي نيز مانند شعباني تلاش مي کند که در راستاي اهداف ناياک در ايران اقداماتي را انجام دهد و دعوت هاي مشکوک وي به تهران و حضور در مراکز خاص تحقيقاتي راه را براي اجراي پروژه هاي پنهان اين گروه بازتر مي کند.

روزبه پارسي در 28 دي ماه سال 1391 به تهران مي آيد و در مرکز پژوهش هاي علمي و مطالعات استراتژيک خاورميانه نشست علمي برگزار مي کند؛ همراه روزبه پارسي در اين نشست کسي نيست جز محمد علي شعباني.

اما نکته قابل توجه ديگري درباره سفر روزبه پارسي به تهران و سخنراني وي در مرکز مطالعات خاورميانه وجود دارد.

با بررسي نام هيات امناي اين مرکز به نام هاي جالبي بر مي خوريم. محمود سريع القلم، سيد حسين موسوي و محمود هاشمي بهرماني (براي رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام) از جمله اعضاي هيات امناي اين مرکز هستند؛ چهره هايي که در ميان آنها مي توان به محمود سريع القلم به عنوان يکي از جدي ترين طرفداران برقراري رابطه ميان ايران و آمريکا اشاره کرد.

با بررسي بيشتر مي توان اهداف اين مرکز را نيز با توجه حضور چهره هايي نظير پارسي و شعباني در آن تطبيق داد.

در قسمت معرفي اين مرکز يکي از اهداف آن «برقراري ارتباط نزديک با ساير مراکز مطالعاتي در خارج از کشور» بيان شده که به عنوان راهکاري براي حضور چهره هاي خاص در اين مرکز تبديل شده است.

حضور شبکه مرموز آمريکايي در تهران/ «YGL» در ايران به دنبال چيست؟

در سايه بي توجهي برخي نهادهاي مسئول، اعضاي گروه موسوم به رهبران جوان جهان «YGL» که در ظاهر وظيفه بهبود رابطه ميان ايران و آمريکا را بر عهده دارد قرار است تا چند روز آينده (25 ارديبهشت) وارد ايران شده و همايش هايي را در تهران و اصفهان برگزار کنند.

برخي منابع خبري امروز برنامه و جزئيات سفر اين گروه به تهران را فاش کردند؛ برنامه هايي که نشان مي دهد برنامه ريزي گسترده اي براي حضور بدون درد سر اين شبکه در کشورمان تدارک ديده شده است.

يکي از سايت هاي خبري در گزارش خود فاش کرد که اين گروه قرار است در زمان حضور خود در تهران در همايشي با همکاري مرکز مطالعات وزارت امور خارجه و سخنراني چهره هايي نظير هاديان و چگيني شرکت کنند.

به گفته اين سايت اعضاي «YGL» قرار است در مدت حضور خود در ايران در کنفرانس هايي به دعوت سفارت هاي سوئيس و اسپانيا شرکت کرده و همچنين با تجار، شخصيت هاي علمي و فرهنگي نيز ديدارهايي داشته باشند.

چهره هاي نزديک به اين گروه امروز (8 ارديبهشت) نيز سعي داشتند در دانشگاه مديريت تهران پيش همايشي را براي افرادي که قرار است در کنفرانس برلين اين گروه شرکت کنند، برگزار نمايند.

نکته قابل توجه اين است که اسپانسر مالي اين گروه خانواده نمازي از نزديکان به لابي ناياک در ايران است؛ اسپانسري که پيش از اين نيز نام وي به عنوان يکي از سرپل هاي پروژه «NED» در ايران مطرح بود.

بنابر اين گزارش، با کنار هم قرار دادن پازل هاي اين جريان در کنار يکديگر مي توان به شبکه‌اي نه چندان پيچيده از چهره ها و محافل به ظاهر مطالعاتي رسيد که در راستاي تحقق اهداف اهداف دلالان رابطه ميان ايران و آمريکا حرکت کنند.

بدون شک همکاران و سرپل هاي نفوذي لابي ها آمريکايي در ايران نمي توانند منکر اهداف پنهان موسساتي نظير ناياک و برخي چهره هاي مساله دار شوند؛ ولي نکته قابل تامل عدم برخورد جدي برخي دستگاه ها با اين چهره هاي نفوذي است که احتمالا در آينده اي نه چندان دور به فعاليت هاي خود شکل حدي تري خواهند داد.