در اواخر عمر دولت دهم، چند بار ديگر موضوع واگذاري سهام اين دو باشگاه مطرح شده بود،مسوولان وزارت ورزش و سازمان خصوصي سازي هر کدام با اعلام خبرهايي در اين زمينه خود را در صدر اخبار قراردادند، اما بازهم در عمل اتفاقي رخ نداد و همان حرف هاي هميشگي مربوط به مشکلات حسابداري اين دو باشگاه به عنوان موانع واگذاري آن اعلام شد.

 بايد گفت آنچه تاکنون رخ داده استفاده تبليغاتي دولت هااز نام استقلال و پرسپوليس بوده است، تا اقدامي در جهت خصوصي سازي آن ها ،بي شک محبوبيت بالاي سرخابي هاي پايتخت در جامعه، آن ها را به يک ابزار تبليغاتي مهم تبديل کرده است که دولتي ها خيلي سخت به واگذاري شان رضايت مي دهند.

گرچه نمايندگان مجلس موضوع واگذاري سرخابي ها را در بودجه سال 92گنجانده بودند، اما سال 92 به پايان رسيد و خبري از واگذاري نبود؛در بررسي بخش درآمدي لايحه بودجه سال 92نمايندگان مجلس با الحاق دو جزء به بند 13 لايحه بودجه مقرر کردند سهام باشگاه هاي بزرگ استقلال و پرسپوليس به بخش خصوصي و تعاوني واگذار شود.براساس آن تصميم مقرر گرديده بود 49درصد سهام اين دو باشگاه به هواداران و 51 درصد به بخش خصوصي واگذار شود.

با اين وجود گودرزي وزير ورزش شرايط را براي واگذاري پرسپوليس و استقلال مهيا ندانست و خصوصي سازي سرخابي هاي پايتخت را منوط به شفاف سازي دفاتر مالي آن ها و اعلام ميزان بدهي‌هاي اين دو باشگاه دانست.

اما در اين زمينه اگر بخواهيم الگويي براي خصوصي سازي براي اين دو باشگاه بياوريم مي توانيم کشور همسايه ترکيه را الگوي خود قرار دهيم و ببينيم اين کشور چگونه فوتبال خود را به اروپا رسانده است؛40 سال قبل ترکيه دوست داشت باشگاهي مثل ما را داشته باشد اما الان آنها کجا قرار دارند و ما کجا هستيم.

بايد گفت علاقه زياد تورگوت اوزال رييس‌جمهور فقيد ترکيه به فوتبال از يک طرف و کسب درآمدهاي کلان از اين رشته ورزشي از سويي ديگر دست به دست هم داد تا فوتبال ترکيه در سال 1992 ميلادي از حالت دولتي به خصوصي تغيير ماهيت دهد.

دولت ترکيه نيز با دادن وام‌هاي کم بهره و بلندمدت شرايط را براي سرعت بخشيدن به روند خصوصي سازي باشگاه‌ها و حرفه اي شدن فوتبال در اين کشور مهيا کرد، به طوري که فوتبال ترکيه در کمتر از 10 سال به طور کامل حرفه‌اي شد.

 اما يکي از مهم‌ترين منابع درآمد باشگاه‌هاي ترکيه‌اي پخش مستقيم مسابقات تلويزيوني است؛ تا جايي که هم‌اکنون 10 درصد کل درآمد پخش مستقيم تلويزيوني متعلق به فدراسيون فوتبال اين کشور بوده و 50درصد کل اين درآمد در اختيار تيم‌هاي ليگ برتري قرار مي‌گيرد و 40 درصد باقي مانده اين درآمد نيز، به چهار باشگاه پرطرفدار و صاحب نام بشيکتاش، گالاتاسراي، فنرباغچه و تربوزان اسپور تعلق مي‌گيرد. 

به هر حال اگر اين بار وعده خصوصي سازي اين دو باشگاه به حقيقت بپيوندد و در حد حرف باقي نماند، مي تواند گامي مهم در عرصه اقتصاد و مديريت ورزش قلمداد گردد.امري که مي تواند مسير واگذاري ساير باشگاه هاي متعلق به بخش هاي صنعتي و شبه دولتي را نيز باز کرده و در برداشتن بار سنگين مالي ديگري از دوش دولت کمک شاياني نمايد.