*****

برنامه آنتن که سعي دارد در قالب طنز، مسائل مختلف درون نظام جمهوري اسلامي را مورد انتقاد قرار دهد گاه تا جايي پيش مي‌رود که هيچ خط قرمزي - از ديني و مذهبي گرفته تا انساني - را برنتافته و هر چيزي که در ايران براي سازندگان اين برنامه عجيب است يا سواد لازم براي درک آن را ندارند، به تمسخر مي‌گيرند.

جمعه شب گذشته، برنامه «آنتن» صداي آمريکا، به سراغ مسئله خشک‌سالي رفت و آن را دست‌مايۀ توهين به مقدسات اسلامي و اعتقادات مردم ايران قرار داد.

باران چه دخلي به گناه دارد؟!

اين برنامه با پخش قطعه‌اي کوتاه از يکي از سخنراني‌هاي حسن عباسي درباره وجود گناه در جامعه و ارتباط آن با مسئله خشک‌سالي، اين ارتباط را مسخره کرده و در پاسخ به آن، محله چراغ‌ قرمز در آمستردام هلند (شهري که خيابان‌هايي از آب دارد) و ونيز را که محل خريد و فروش برده‌هاي جنسي هستند مثال مي‌زند و از آنجا که حسن عباسي مي‌گويد چارۀ خشک‌سالي دعاي باران و نماز استسقاء است، مي‌گويد ايران بايد تعدادي از فواحش ونيز و آمستردام را براي نزول باران به ايران ببرد.

حسن عباسي در قطعه‌اي که صداي آمريکا انتخاب کرده مي‌گويد: «آب تمام سدهاي کشور کم شده، يک دليل اصلي بيشتر ندارد. معصيت زياد است.... مگر اينکه دوباره بزرگان اهل اخلاق رو صدا کنند تا در بيابان‌ها نماز استسقاء بخوانند؛ خدا به اين بزرگان رحم کند و دوباره سدهاي ما پرآب بشود.»

نزول باران به دست خدا است

پيش از پاسخ گفتن به اين مسئله اين نکته را خاطرنشان مي‌کنيم که غرض از عنوان اين مسئله نه پاسخ دادن به برنامه‌ آنتن که روشن کردن ارتباط ميان نعمت و گناه است:

- نزول باران فقط به دست خدا است:

1. وَ أرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأسْقَيْنَاكُمُوهُ وَ مَا أنتُمْ لَهُ بخَازِنِين (حجر/ 22). و ما بادهاى آبستن‏كننده را فرستاديم، و از آسمان آبى نازل كرديم و شما را بدان سيراب ساختيم و شما را نرسد كه خازنان آن باشيد.

2. أفَرَأَيتُم المآءَ الَّذي تَشرَبُونَ * ءَأنتُم أنزَلتُمُوه مِنَ المُزنِ أم نَحنُ المُنزِلُونَ (واقعه/ 68 و 69). آيا آبى را كه مى‏نوشيد ديده‏ايد؟ آيا شما آن را از ابر فرو مى‏فرستيد يا ما آن را نازل مي‌کنيم؟

- خداوند مي‌فرمايد گناهان مردم، سبب کاهش نعمت‌ها يا نابودي آن مي‌شود، از جمله باران:

خداوند در سوره نوح در بيان ارتباط ميان استغفار و نعمت باران مي‌فرمايد:

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا * يُرْسِلِ السَّمَاء عَلَيْكُم مِّدْرَارًا *

و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است [تا] بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد (نوح/ 10 و 11)

و در سوره اعراف نيز رابطه ميان ايمان و تقوا و فوران نعمت از آسمان و زمين را اينگونه بيان مي‌کند:

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ

و اگر مردم شهرها ايمان آورده و به تقوا گراييده بودند قطعا بركاتى از آسمان و زمين برايشان مي‌گشوديم ولى تكذيب كردند پس به [كيفر] دستاوردشان [گريبان] آنان را گرفتيم (اعراف/ 96)

همچنين در سوره انعام فرموده است:

أَلَمْ يَرَوْاْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاء عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنْشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ (6) ... قُلْ سِيرُواْ فِي الأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (11)

آيا نديده‌‏اند كه پيش از آنان چه بسيار امت‌ها را هلاك كرديم [امت‌هايى كه] در زمين به آنان امكاناتى داديم كه براى شما آن امكانات را فراهم نكرده‌‏ايم و [باران‌هاى] آسمان را پى در پى بر آنان فرو فرستاديم و رودبارها از زير [شهرهاى] آنان روان ساختيم پس ايشان را به [سزاى] گناهانشان هلاك كرديم و پس از آنان نسل‌هاى ديگرى پديد آورديم (6) ... بگو در زمين بگرديد آنگاه بنگريد كه فرجام تكذيب‏‌كنندگان چگونه بوده است (انعام/ 11)

گذشته از آيات قرآن که خود به تنهايي براي هر سوالي و هر شبهه‌اي کافيست، سندي هم از «تورات» مي‌آوريم که نشان دهد رابطه گناه و نعمت حتي در تورات تحريف‌شده توسط يهوديان نيز وجود دارد:

خداوند از طريق حضرت موسي(ع) به يهوديان تحذير داده است که اگر به راه خداوند نروند به بيماري‌ها و بلاهاي مختلف دچار خواهند شد از جمله اينکه نه چيزي از آسمان مي‌بارد و نه چيزي از زمين مي‌رويد و به عوض باران، گرد و غبار بر آنها نازل خواهد شد:

و خداوند تو را با سل‌ و تب‌ و التهاب‌ و حرارت‌ و شمشير و باد سَموم‌ و يرقان‌ خواهد زد، و تو را تعاقب‌ خواهند نمود تا هلاك‌ شوي‌ * و فلك‌ تو كه‌ بالاي‌ سر تو است‌ مس‌ خواهد شد، و زميني‌ كه‌ زير تو است‌ آهن * و خداوند باران‌ زمينت‌ را گرد و غبار خواهد ساخت‌، كه‌ از آسمان‌ بر تو نازل‌ شود تا هلاك‌ شوي‌ (سفر تثنيه 28/ 22 تا 24).