وي با اشاره به اهميت و ابعاد کلان اين طرح افزود:  مواد اوليه توليدکننده نانوکاغذ، نانوالياف سلولزي بوده که قابليت مصرف در حداقل 25 صنعت از قبيل صنايع بسته‌بندي، کامپوزيت، کاغذ و مقوا، نفت و پتروشيمي، الکترونيک، مواد آرايشي-بهداشتي و صنايع غذايي را خواهد داشت.

دکتر سيد رحمان جعفري پطرودي، توليد نانوکاغذ بسيار مقاوم و شفاف با استفاده از مواد اوليه توليد شده را گام دوم در اين حرکت علمي دانست و خاطر نشان کرد: نانوکاغذ قابليت جايگزين شدن پلاستيک در صنايع بسته‌بندي را داراست، که اين پروژه نياز به تحقيقات بسيار دارد، چرا که ايران کشوري نفت‌خيز است و توليد  مواد اوليه پلاستيک در  صنايع پتروشيمي‌ رايج است و اين نوع پلاستيک جاي خود را در ميان مصرف‌کنندگان باز کرده است.

وي ادامه داد: اگر ماده ديگري که آلودگي زيست‌محيطي ندارد، بخواهد جايگزين پلاستيک‌هاي رايج که به محيط زيست آسيب مي‌رساند، شود اين کار به مطالعات  بيشتري نياز دارد.

عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي با بيان اينکه در حال پيمودن مسير به سمت جايگزين کردن پلاستيک‌ توليدشده با استفاده از فناوري نانو به جاي پلاستيک‌هاي پتروشيمي هستيم، گفت: براي مثال استفاده از نانوکاغذ در صنايع الکترونيک مي‌تواند براي ساخت نمايشگرهاي قابل انعطاف کاربرد داشته باشد.

وي با اشاره به اينکه ضايعات کشاورزي مانند تفاله نيشکر يا کاه گندم و کلش برنج مواد اوليه بسيار مناسب براي توليد اين محصول است، اظهار داشت: محصول توليد شده هيچگونه ضايعات زيست‌محيطي ندارد و در صورت جايگزين شدن با پلاستيک‌هاي معمول مي‌تواند مشکل تخريب زيست‌محيطي پلاستيک‌هاي کنوني را مرتفع کند و اين انطباق‌پذيري با محيط زيست يکي از دلايلي است که در آينده باعث جايگزين شدن اين محصول بجاي پلاستيک خواهد شد.

عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي، با تاکيد بر اينکه اين ماده قرار نيست تنها، جايگزين کاغذ براي نوشتن و استفاده در صنعت چاپ باشد، اظهار داشت: قسمت اعظم کاغذهاي توليدي در داخل کشور از از الياف چوب و ضايعات کاغذ و مقوا ساخته شده و طي مراحل مختلفي از قبيل خميرسازي، رنگبري و ...  به اين محصول تبديل مي‌شود.

وي کاغذ را کم ارزش‌ترين محصول توليد شده از چوب دانست و افزود: کاغذ توليد شده از چوب تنها براي نوشتن، چاپ و بسته بندي کاربرد دارد و پس از استفاده نيز بازيافت و دوباره تبديل به کاغذ مي‌شود، اما  ساخت نانوکاغذ، قادر است ارزش افزوده توليد محصول از ضايعات کشاورزي را حداقل 20 برابر افزايش دهد.  

دکتر سيد رحمان جعفري پطرودي، با بيان اينکه يکي از مهمترين ضايعات کشاورزي موجود در جنوب کشور تفاله نيشکر يا باگاس است که سالانه حداقل به ميزان 5/2 ميليون تن توليد شده و بخش اعظمي از آن به هدر مي‌رود، خاطرنشان کرد: البته اين وضعيت در شمال کشور نيز در مورد ضايعات کشاورزي مانند کاه گندم و کلش برنج صادق است.

وي ادامه داد: توليد نانوکاغذ بسيار مقاوم و شفاف از ضايعات مذکور مي‌تواند ارزش افزوده بسيار زيادي را براي اين ضايعات ايجاد و به اقتصاد کشور کمک کند.

عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي، همچنين از آماده‌سازي مقدمات اين پروژه‌ با همکاري ستاد توسعه فناوري نانو براي صنعتي کردن استفاده از نانوالياف سلولزي خبر داد و افزود: هم‌اکنون در حال رايزني براي استفاده از اين ماده در کارخانه کاغذ پارس در جنوب کشور هستيم و ستاد توسعه فناوري نانو نيز به عنوان بازوي اصلي در اين طرح، قول نهايي کردن پروژه در کارخانه پارس را به ما داده است.

استاد دانشگاه شهيد بهشتي کاربرد ماده اوليه توليد نانوکاغذ را مناسب براي استفاده در صنايع کاغذ و مقوا، صنايع چندسازه، کامپوزيت‌ها و ... دانست و خاطرنشان کرد: اين ماده اوليه مي‌تواند براي توليد کاغذهاي حساس، امنيتي يا دائمي(permanent paper)  که مقاومت زيادي از آنها انتظار مي‌رود و نيز کاغذهايي که کمتر بازيافت مي‌شوند مانند کاغذ اسکناس مورد استفاده قرار گيرد.

دکتر سيد رحمان جعفري پطرودي، با يادآوري اينکه خمير کاغذي که در کشور توليد مي‌شود، خمير کاغذ الياف‌کوتاهي است که متعلق به پهن برگان شمال کشور بوده و کاغذ توليد شده از آن مقاومت بسيار کمي دارد، گفت: در حال حاضر کارخانجات داخلي براي توليد کاغذ، خمير الياف‌بلندِ وارداتي را براي افزايش مقاومت خمير کاغذ به خمير الياف‌کوتاه اضافه‌ مي‌کنند، اما ماده نانوسلولزي که ما توليد کرده‌ايم مي‌تواند جايگزين خمير الياف‌بلند شود،  به طوري که  افزودن درصد بسيار کمي از اين ماده اوليه (به مقدار  1تا 2 درصد) به  خميرکاغذ توليدي در کشور، مقاومت کاغذ را بسيار افزايش داده و باعث کاهش واردات خمير الياف‌بلند به کشور مي‌شود.

عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي، با اشاره به  اينکه در حال حاضر خمير الياف بلند از خارج از کشور به قيمت هر کيلو   1 الي 5/1دلار وارد مي‌شود، اظهار داشت: در صورت استفاده از نانوالياف سلولزي به مقدار 1تا 2 درصد در تهيه خمير کاغذ، مي‌توان مصرف خميرالياف بلند را از 20 درصد به پنج درصد کاهش داد که  کاهش هزينه هاي توليد و رقابت‌پذير شدن اين صنعت را در پي خواهد داشت.

وي در پاسخ به سوالي مبني بر اينکه آيا برنامه‌اي براي صادرات محصولاتي که با اين روش توليد مي‌شوند، وجود دارد، گفت: برنامه صادرات هم در دستور کار ما قرار دارد، که اين صادرات هم مي‌تواند به صورت صادرات محصول و هم صادرات دانش فني باشد.

وي افزود: کشورهايي که منابع ليگنوسلولزي و چوبي يا کشورهايي که ضايعات کشاورزي زياد از قبيل کاه گندم، کلش برنج و باگاس دارند مي‌توانند اهداف بالقوه‌ خوبي براي صادرات  اين محصول در آينده باشند.