به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، حميد جبلي گفت: بازيگران زودتر از ديگران مشهور مي‌شوند به همين دليل است که من را بيشتر با نام بازيگر مي‌شناسند در حاليکه من کارهاي ديگري هم انجام داده‌ام و انجام خواهم داد.

اين هنرمند سخنانش را اينگونه ادامه داد: چون بازيگر هميشه جلوي دوربين است تنها با نام بازيگر مي‌شناسنش! من از دهه ۵۰ هنرجوي کانون پرورش فکري و نوجوانان بودم و تا سال ۵۷، ۴ فيلم کوتاه را فيلمبرداري کردم و در هنرهاي تجسمي و عکاسي هم فعاليت مي‌کردم.

جبلي که در نشست نمايش دو فيلم‌اش «سال تحويل» و «پسرمريم» سخن مي‌گفت، ادامه داد: فيلم «سال تحويل» را هم که در سال ۷۰ ساختم، جزو چندمين کارهاي مشترک من با خانم طائرپور (تهيه‌کننده) بوده است.

اين هنرمند با اشاره به شرايط اکران فيلمش «پسر مريم» که در يک سينما و تنها براي ۲۰ روز اکران شد، گفت:اين نوع سينما که در دهه ۶۰ باب شده بود و کساني مثل من که بيشتر در فضاي تئاتر کار مي‌کرديم و از سينما دور بوديم فکر کرديم فضاي سينما تغيير کرده است بنابراين وارد اين فضا شديم. اما متاسفانه احساس مي‌کنم در حال حاضر سينماي خوبي نداريم يعني اگر۱۰۰ فيلم ساخته مي‌شود بايد حداقل ۳۰ فيلم خوب و۷۰ فيلم بدنه داشته باشيم اما در حال حاضر يا فيلم دولتي سفارشي و يا فيلم زياد از حد تجاري داريم به همين دليل جاي اين نوع سينما در کل خالي شده است.

حميد جبلي در پاسخ به پرسشي از سوي آنتونيا شرکا- منتقد برنامه سينما تک مبني بر اينکه فيلم “پسر مريم” درباره کودک يا براي کودک است؟ گفت: فکر مي‌کنم اين فيلم شامل هر دو گروه مي‌شود. شايد به نظر بيايد برخي از بخش‌هاي فيلم اغراق شده است اما هرچه به دنبال آن روستايي که بايد در آن فيلمبرداري کنيم، مي‌گشتم متوجه مي‌شدم که اين قصه چقدر واقعي است و ما چه اندازه از آن را بايد حذف کنيم.

وي ادامه داد: طبيعتا سينماي دهه ۵۰ منهاي بخش تجاري و فيلم فارسي يک راه فرار داشت و آن هم پناه بردن به سينمايي مثل کانون پرورش فکري بود. کانون افرادي مانند کيارستمي که تحت تاثير کارهاي شهيد ثالث بود را داشت اما در آن دوره چاره‌اي نبود و هر کس که مي‌خواست حرف جدي در سينماي فارسي بزند امکانش نبود. حتي مي‌بينيد که فيلم‌هاي امير نادري، کيميايي، تقوايي تا چه اندازه متفاوت هستند. اين نوع سينما که نمي‌دانم اسمش را سينماي روشنفکرانه يا ريتم کند مي‌گذارند بي‌خودي به وجود نيامده است و معنا دارد.

در بخش ديگري از اين نشست که ۱۶ تير ماه در خانه هنرمندان ايران برگزار شد، جبلي در پاسخ به خواهش يکي ديگر از تماشاگران مبني بر اينکه او به فيلمسازي ادامه بدهد، پاسخ داد: من هم بعد از ۴۳ سال حق دارم کمي خسته شوم. دوست دارم جوان‌ترها به جاي ما بيايند.

او با اشاره به فرشته طائرپور (تهيه‌کننده) که در نشست حاضر بود، گفت: خانم طائرپور بايد به عنوان اولين فرد تصميم بگيرند چون پولش را ايشان بايد تقبل کنند.

طائرپور هم با حالتي طنزگونه پاسخ داد من فعلا در جلسات مالياتي مبلغي اضافه نمي‌آورم!

ناگفته‌هاي فرشته طائرپور از ظريف، درياچه اروميه و چند داستان ديگر

فرشته طائرپور تهيه‌کننده فيلم «پسر مريم» در ابتداي سخنانش گفت: اجازه بدهيد پيش از اينکه درباره فيلم صحبت کنم از درياچه اروميه که در يک نما از فيلم نمايش داده شده است، ياد کنم و اعلام حسرت کنم از اينکه چنين موقعيت جغرافيايي بي‌نظير در دنيا به اين وضعيت فعلي درآمده است.

اين تهيه‌کننده درباره اينکه چطور شد که به سمت اين نوع فيلمسازي رفته است؟ اظهار کرد: دو نوع فيلم در طول اين سالها و از ميان ۲۰ و چند فيلمي که در خانه ادبيات هنرکودکان و نوجوانان ساخته شد، وجود دارد. يک نوع مانند «گلنار» و « پاتال و آرزوهاي کوچک» که به نام فيلم تفريحي براي کودکان ساخته شدند که ارزش آنها از فيلم‌هاي هنري و جشنواره‌اي کمتر هم نيست و ديگري فيلمهايي مانند «پسر مريم» بود.

وي يادآور شد: هنگامي که قصه «پسر مريم» را از آقاي جبلي شنيدم، احساس کردم اين قصه برايم جذاب است و نگاه انساني آن برايم با ارزش است و خوب است که چنين فيلمي در آلبوم سينماي ايران قرار بگيرد. به آقاي جبلي گفتم به هر قيمتي که باشد و با اين فرض که در گيشه جواب نخواهد داد و با توجه به سيستم بيمار گونه‌اي که در عرضه فيلم‌هاي ويدئويي داريم، اين فيلم را مي‌سازيم.

طائرپور با بيان اينکه «پسر مريم» دستاوردهاي بزرگي در جهان داشت، توضيح داد: حداقل در هشت فستيوال در ايتاليا نمايش داده شد. از همه مهمتر براي اين فيلم در واتيکان و توسط وزير فرهنگ ايتاليا نمايش ويژه گذاشتند و حداقل ۱۰ مصاحبه تلويزيوني براي اين فيلم در ايتاليا داشتم. در يک مجموعه گفت‌وگوي فرهنگ‌ها که در مقر سازمان ملل آمريکا شروع مي شد و در پنج ايالت ديگر ادامه پيدا مي‌کرد، پنج فيلم از سينماي ايران از جمله «پسر مريم» نمايش داده شد و موفق‌ترين فيلم در آن مجموعه بود.

او همچنين به پيامد ديگر فيلم «پسر مريم» اشاره کرد و گفت: آقاي ظريف که در حال حاضر وزير امور خارجه کشورمان هستند، ۵۰۰ نسخه از اين فيلم را براي نمايندگان کنگره آمريکا به عنوان هديه کريسمس فرستادند تا نمادي از دوستي و همزيستي مسيحيان و مسلمانان و ساير اقليت‌هاي مذهبي در ايران با يک فرهنگ مردمي باشد که وجود دارد.

تهيه‌کننده «پسرمريم» همچنين يادآور شد: اين فيلم در ايران از دو بخش جامعه مسيحيان ايراني و همچنين در شهر قم مورد توجه قرار گرفت. اتفاقاتي که براي اين فيلم افتاد براي خود من بهترين شکل بازگشت سرمايه بود. شايد اگر بخواهم يک محاسبه فني کنم ، اين فيلم هنوز به سرمايه خودش نرسيده است اما اگر باز هم به عقب برگردم اين فيلم را با کمال ميل مي‌سازم و اگر قصه‌اي مشابه آن را که حرف نويي در سينماي ايران مي‌زند را ببينم ، بي شک پاي آن مي‌ايستم.

طائرپور در بخش ديگري از سخنانش گفت: متاسفانه نسل امروز ما فيلم‌هايي مي‌بينند که بايد با توجه به آن خط کشي‌هاي بين کودک و نوجوان را فراموش کنيم. هنگامي که دختر بچه‌هاي هشت ساله ما، «خرم سلطان» را از خاله خودشان هم بهتر مي‌شناسند يا لباس پوشيدن خانم ‌هاي ما در مراسم عروسي بيشتر شبيه زنان دربار عثماني است تا لباس‌هاي معمول ايراني، ديگر نمي‌توان اين خط کشي‌ها را ديد.

اين تهيه‌کننده با اشاره به روزگاري که در آن فيلمي همچون «پسرمريم» ساخته شد، يادآور شد: با اين فيلم يادم آمد که چقدر حال ما در آن سالها خوب بود. چقدر بي مهابا فيلم مي‌ساختيم. در اولين سالي که کار تهيه کنندگي و توليد را شروع کردم، دو فيلم ساختم. سال بعد هم دو فيلم ديگر ساختم. در آن سالها که کوچک بوديم به ما اعتبار دادند و احترام گذاشتند تا بزرگ شديم. بعدها سالهايي آمد که آدمهاي کوچک به ما که بزرگ شده بوديم بسيار سخت گرفتند. خوشحالم که از اين دوران عبور کرديم، اميدوارم نسلي که در راه است با همان روحيه‌اي که ما فيلم مي‌ساختيم، فيلم بسازد.

او گفت: فضاي پشت صحنه و پر از کودکي و عشق و اميد کمک مي‌کرد که فيلم‌ها ماندگارتر و دلنشين‌تر مي‌شدند. شايد يکي از دلايل اينکه فيلم‌ها دلنشين نيستند اين است که پشت صحنه خوبي ندارند. اميدوارم نسل جديد بتواند آن روزهاي ما را تجربه کند و فيلم‌هاي بهتري بسازد.

آنتونيا شرکا نيز که به عنوان منتقد در اين جلسه حضور داشت در بخشي از صحبت‌هايش گفت: جاي اين فيلم‌ها در سينما خاليست و نسل‌اش منقرض شده است. هنگامي که اين فيلم را ديدم با خودم فکر کردم در اين سالها آقاي جبلي در مقام کارگرداني چه کاري انجام مي‌داده‌اند؟!

عليرضا سعادت نيا- کارگردان فيلم «مصائب چارلي» نيز که در اين جلسه حضور داشت از عدم فيلمسازي حميد جبلي در اين سالها گلايه کرد و گفت: مي خواهم اينجا از شما قول بگيرم که يا فيلم بسازيد و اگر فيلم نمي‌سازيد در فيلم هاي ما بازي کنيد.

«پسر مريم» محصول سال ۱۳۷۷ و روايتي از زندگي يک پسر بچه يتيم است که حضرت مريم (س) را که تصويرش در يک کليسا نصب شده، مادر خود مي انگارد و با کشيش اين کليسا روابطي دوستانه و عاطفي برقرار مي کند.